Γράφει ο Τάκης Αντωνακόπουλος (συν/χος βιβλιοπώλης)
Σεβασμιότατε,
Εν πρώτοις, σας εύχομαι αταραξία ψυχής, απονία σώματος και μακροημέρευση.
Το απρόσμενο ξέσπασμά σας, εξ’ αφορμής του άρθρου με τίτλο: «Δια το μη δις εξαμαρτείν…», με εξέπληξε και με άφησε ενεόν. Αναγκάστηκα να το διαβάσω πάλι και πάλι, προκειμένου να δω τι το επιλήψιμο περιέχει και αναφέρεται σε σας, ώστε να δικαιολογεί την τόσην οργή σας, που σας οδήγησε σε σκληρούς χαρακτηρισμούς, τους οποίους μου απευθύνατε δημόσια. Και ουδέν ηύρον.
Μου καταλογίζεται ότι το άρθρο μου είναι αντιφατικό, εγώ όμως, αυτό αδυνατώ να το εντοπίσω, όσο και αν το προσπάθησα.
Μου καταλογίζετε επίσης, ότι το ενδιαφέρον μου, για τα έθιμα της εκκλησίας είναι υποκριτικό και ότι ο σκοπός μου ήταν να δημιουργήσω θόρυβο και να πλήξω τον δήμαρχο, ο οποίος ευλαβείται τον Χριστόν και την Εκκλησίαν. Οποία συνηγορία!!! Μα, πως τα λέτε αυτά, όταν είναι τοις πάσι γνωστό το ό,τι λέγω και ό,τι πράττω, για τα κοινά πράγματα του τόπου μας, το κάνω με άδολη προαίρεση. Όσο για την παρρησία της γνώμης μου, αυτήν δικαιούμαι ως ελεύθερος πολίτης, να την εκφράζω δημόσια, ασχέτως αν κάποιοι ενοχλούνται. Στις δημόσιες κινήσεις μου όμως είμαι ολάνοιχτο βιβλίο και δεν κρύβω την απέχθειά μου, στις σκοτεινές σκοπιμότητες, τις περίεργες συμπάθειες και προπαντός στα πισωγυρίσματα στις αποφάσεις των μεγάλων, που μας διαφεντεύουν τη ζωή.
Μου προσάπτετε μομφή, ότι το εν λόγω άρθρον μου εντάσσεται σ’ εκείνα, που κατά καιρούς ζημιώνουν την Ηλεία.
Αλήθεια, το πιστεύετε αυτό; Αν ναι, τότε έλεος!! Αμ, η ανικανότητα των διαχειριστών των τυχών του τόπου μας, είναι εκείνη που τον ζημιώνει και όχι οι απόψεις των πολιτών, και είναι απορίας άξιον, πως δεν το βλέπετε…
Γράφετε, ότι αποκάλεσα τον δήμαρχο ανεύθυνο. Όχι, δεν είναι αληθές. Τον αποκάλεσα, όμως, αναρμόδιο, για να καταργήσει την κοινή εμφάνιση των Επιταφίων στην Κεντρική Πλατεία, μια θρησκευτική συνήθεια 50 χρόνων. Γιατί, αυτός είναι που συγκάλεσε στο γραφείο του όλα τα εκκλησιαστικά συμβούλια των Ι.Ν. και τους ανακοίνωσε την κατάργηση του κορυφαίου εκκλησιαστικού εθίμου.
Επικαλείσθε, σεβασμιότατε, ως επιχείρημα για την κατάργηση του ιερού εθίμου, το ανέτοιμον του Μητροπολιτικού Ι.Ν. Αγίου Νικολάου. Μα, και πρόπερσι και πέρυσι ήταν κλειστός ο Ναός λόγω ανακαίνισης, αλλά οι επιτάφιοι λάμπρυναν και ευωδίασαν την Πλατεία, η οποία κατακλύζεται με τους γύρωθεν δρόμους, από ευλαβείς προσκυνητές, οι οποίοι από πολύ νωρίς συνωστίζονται εκεί, για να υποδεχτούν και προσκυνήσουν του Επιταφίους όρθιοι. Ενώ στα καφενεία κάθονται μόνο ηλικιωμένοι και ανήμποροι, που κατά την ιερή ώρα σηκώνονται και κλείνουν τα καφενεία. Μεγάφωνα λειτουργούν μόνο, για τη μετάδοση της λειτουργίας.
Τέλος, σας ευχαριστώ για την πατρική σας σύσταση, να καταφύγω στη σπουδαία ευχή του Αγίου Εφραίμ του Σύρου, προκειμένου να προσευχηθώ για τη σωτηρία της πράγματι βεβαρημένης με αμαρτίες ψυχής μου. Δεν έχω, όμως, ανάγκη, να προσευχηθώ, γιατί ευτυχώς δεν πάσχω από πνεύμα αργίας, περιέργειας, φιλαρχίας και αργολογίας, αυτό το τελευταίο λήμμα δε το βρήκα στα λεξικά, παρά μόνον στο Internet, όπου χαρακτηρίζεται ως ένας παπαδίστικος όρος, που σημαίνει κουτσομπολιά, κακολογίες και τα παρόμοια.
Γιατί, σεβασμιότατε και ο βιβλιοπώλης “ορέγεται του ειδέναι”.
Κλείνοντας, θέλω να σας βεβαιώσω, ότι ο προς υμάς σεβασμός μου παραμένει αμείωτος, παρά τα όσα σκληρά και άδικα μου πρασάψατε δημόσια, ως μη οφείλεται μ’ αποτέλεσμα να τρωθεί σοβαρά η αξιοπρέπειά μου, ως ατόμου και πολίτη, μόνο και μόνο για χάρη του κ. Δημάρχου.
Με τον προσήκοντα σεβασμόν
Ο πρ. βιβλιοπώλης
Τάκης Αντωνακόπουλος
