Η εθνική ομάδα υδατοσφαίρισης έφερε το πρώτο ασημένιο για την Ελλάδα, η οποία ολοκλήρωσε την παρουσία στο Τόκιο με τέσσερα μετάλλια.
Η χώρα μας πανηγύρισε δύο χρυσά μετάλλια με τον Στέφανο Ντούσκο στο μονό σκιφ και τον Μίλτο Τεντόγλου στο μήκος. Ο Λευτέρης Πετρούνιας έφερε το χάλκινο στους κρίκους.
Η Ελλάδα έφτασε έτσι τα 124 μετάλλια σε 16 διαφορετικά αθλήματα στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο στίβος είναι ο «βασιλιάς», αφού έχει τα περισσότερα στο σύνολο (30), αλλά και τα περισσότερα χρυσά (8), μετά το φετινό του Τεντόγλου. Ακολουθεί η άρση βαρών με 15 μετάλλια (6 χρυσά) και η ενόργανη γυμναστική με 12 (5 χρυσά).
Μία ημέρα μετά τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο η Μαρία Καούκη (Sport24.gr) εξηγεί γιατί τα δύο χρυσά, το ένα αργυρό και το ένα χάλκινο που κατέκτησε η Ελλάδα είναι τέσσερα βαριά Ολυμπιακά μετάλλια ρομαντικών και όχι ερασιτεχνών.
Ερασιτέχνης δρομέας είναι αυτός που θα τρέξει σε πέντε (τυχαίος ο αριθμός) αγώνες τον χρόνο για προσωπική ευχαρίστηση, όχι αυτός που αφιερώνει έξι ώρες από την ημέρα του στην προπόνηση, λιώνει παπούτσια σε αυτή και αναγκαστικά δεν μπορεί να τη συνδυάσει με την εργασία του. Υπάρχει και αρνητική έννοια της λέξης για όσους δεν λειτουργούν με επαγγελματισμό.
Το κακόσημό της είναι δυο παράλληλες γραμμές -για παράδειγμα- με τον Λευτέρη Πετρούνια. Είναι ερασιτέχνης ή μετρ των κρίκων, ο χρυσός Ολυμπιονίκης του Ρίο και χάλκινος του Τόκιο. Αυτή η λέξη στέκει ακόμα -για όσους λαμβάνουν μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες- για να θυμίζει ένα πράγμα. Τα πάντα περιστρέφονταν και θα περιστρέφονται -δυστυχώς- γύρω από το χρήμα. Και η αμοιβή καθορίζει σ’ ένα βαθμό και την ορολογία στον αθλητισμό. Είναι ερασιτέχνες στις αμοιβές.
Κανείς “ερασιτέχνης” δεν ασχολείται με την κολύμβηση, το επί κοντώ και την κωπηλασία για να κερδίσει χρήμα με ουρά. Θα ιδρώσει και θα κουραστεί στο ποδόσφαιρο ή θα δοκιμάσει την τύχη του στο μπάσκετ, αν είναι και αυτός ο στόχος του. Ξεκάθαρα έντιμος, ωραίος και απολύτως σεβαστός. Γεννάει και υπέροχα παραδείγματα προς μίμηση, όπως αυτό του Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Στον αντίποδα, ο χρυσός Ολυμπιονίκης του μήκους, Μίλτος Τεντόγλου ανήκει σε αυτούς που τον καλούν να πληρωθεί και το αμελεί. Το ξεχνάει. Στατιστικά είναι ελάχιστοι οι ρομαντικοί που διακρίνονται μπροστά σε αυτούς που η ρουτίνα τους είναι αγώνας, περίδεση πονεμένου ώμου και ξεκούραση. Οι δεύτεροι αντί για έσοδα έχουν συρτάρια γεμάτα επιδέσμους και θερμαντικές αλοιφές. Όμως, αυτός είναι ο αθλητισμός των ρομαντικών και αυτοί είναι ο πυρήνας των Ολυμπιακών Αγώνων.
