Οπόλεμος στην Ουκρανία συμπληρώνει σήμερα τρία χρόνια, και το τέλος του, παρότι γίνονται προσπάθειες σε αμερικανορωσικό επίπεδο για τον τερματισμό του, παραμένει ασαφές.
Μετά την πρώτη συνάντηση εδώ και χρόνια μεταξύ Αμερικανών και Ρώσων αξιωματούχων στο Ριάντ, το Κρεμλίνο προετοιμάζει ήδη το έδαφος για ατελείωτες συνομιλίες.
Για τη Ρωσία, οι συνομιλίες με τις ΗΠΑ είναι μια νίκη από μόνες τους, επειδή βοηθούν στον τερματισμό της απομόνωσης που επιβλήθηκε στη Μόσχα από την κυβέρνηση Μπάιντεν.
Οι ρωσικές δυνάμεις κερδίζουν σταθερά έδαφος στην πρώτη γραμμή στην Ουκρανία και η Μόσχα έχει μακρά ιστορία χρήσης μιας συντριπτικής στρατιωτικής προέλασης για να βελτιώσει τη θέση της στις διαπραγματεύσεις. Είναι μια στρατηγική που έχει χρησιμοποιήσει η Μόσχα από τη Συρία μέχρι τις συνομιλίες στη Γιάλτα κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου.
Τις τελευταίες ημέρες, η πολιτική των ΗΠΑ φάνηκε να μετατοπίζεται αποφασιστικά υπέρ της Ρωσίας, με τον Τραμπ να κατηγορεί τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι για την έναρξη του πολέμου και να τον αποκαλεί δικτάτορα.
Αλλά η μετάφραση αυτής της στροφής σε συμφωνίες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων θα είναι δύσκολη. Ο Πούτιν έχει στόχους που εκτείνονται πολύ πέρα από τα εδαφικά κέρδη που έχουν σημειώσει οι δυνάμεις του στην Ουκρανία. Ο Ρώσος πρόεδρος θέλει να περιορίσει το μέγεθος και τη δύναμη του στρατού του Κιέβου, να διασφαλίσει τη μόνιμη ουδετερότητα της χώρας και να ελέγξει την κατεύθυνση του πολιτικού της μέλλοντος. Ενώ ο Tραμπ έχει πει ότι πιστεύει ότι είναι «ανέφικτο» για την Ουκρανία να ενταχθεί στον ΝΑΤΟ, το σύνταγμα της χώρας το έχει κατοχυρώσει ως μακροπρόθεσμο στόχο.
Για να επιτύχει τους στόχους της, η Ρωσία θα μπορούσε να προσπαθήσει να διαμορφώσει τις διαπραγματεύσεις πιέζοντας την επίθεσή της στο πεδίο της μάχης. Μερικές από τις μεγαλύτερες διπλωματικές νίκες της Μόσχας του περασμένου αιώνα επιτεύχθηκαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, ενώ η Ρωσία δημιουργούσε νέες στρατιωτικές πραγματικότητες στην πρώτη γραμμή.
Η Ουκρανία είναι απίθανο να είναι πολύ διαφορετική καθώς συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις. Πράγματι, η θέση των Ουκρανών, οι οποίοι αναμένεται να συμμετάσχουν στις συνομιλίες κάποια στιγμή, και ενδεχομένως των Αμερικανών θα επιδεινωθεί καθώς η Ρωσία συνεχίζει να κινείται πιο δυτικά, ροκανίζοντας το ουκρανικό έδαφος. Αυτές οι επιτυχίες πιθανότατα ενθάρρυναν πιο επιθετικά στοιχεία της στρατιωτικής και πολιτικής ελίτ της Ρωσίας.
«Καθώς η θέση της Ρωσίας βελτιώνεται στο πεδίο της μάχης, οι Ρώσοι θα ανεβάσουν τον πήχη», δήλωσε ο Samuel Charap, ανώτερος πολιτικός επιστήμονας στο αμερικανικό think tank Rand. «Μπορώ μόνο να φανταστώ ότι οι αξιωματικοί του γενικού επιτελείου προσπαθούν να πείσουν τον Πούτιν ότι τώρα είναι η ώρα να βάλουν το πόδι τους στο γκάζι και να πιέσουν για μέγιστα εδαφικά κέρδη».
Η Ρωσία θέλει να τερματιστεί η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ Ουάσινγκτον και Κιέβου, η οποία παραμένει μη αναγνωρισμένη από καμία πλευρά και έχει βοηθήσει την Ουκρανία να χτυπήσει μερικούς από τους πιο ευαίσθητους στόχους της Ρωσίας, δήλωσε πηγή ενημερωμένη για τις θέσεις της Ρωσίας.
Αλλά ο Τραμπ έχει αφήσει πρόσφατα να εννοηθεί ότι προτιμά μια ευγενική συνομιλία, ενώ ηηπρόσφατη σκληρή κριτική του Τραμπ στον Ζελένσκι δείχνει ότι αποφάσισε να πιέσει το Κίεβο, τον ευκολότερο στόχο από τους δύο, είπε ο Γκράχαμ.
«Δεν θέλουν οι Ηνωμένες Πολιτείες ή ο Τραμπ να πιστεύουν ότι αυτό είναι θέμα δύο ή τριών μηνών για να γίνουν όλα και τώρα απλά επικεντρώνομαι στην Κίνα και ξεχνάω τους Ρώσους».
