Το πασοκικό σύνθημα μιλάει για «δύο όχθες» -στην μια βρίσκονται η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι ανακυκλώνουν τις νοοτροπίες διακυβέρνησης του παρελθόντος, και στην άλλη το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, που φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει μια πολιτική μεταρρυθμίσεων και διαφάνειας.
«Προσπαθώ να δείξω έναν άλλον δρόμο. Αυτός ο δρόμος όμως δεν είναι ένας δρόμος συμβιβασμού. Είναι ένας δρόμος συγκρούσεων», είπε ο Νίκος Ανδρουλάκης από το Κιλκίς, δίνοντας παραδείγματα της «πολιτικής του συγκεκριμένου». Το κεντροαριστερό μήνυμα δεν είχε να κάνει μόνο με τον τρόπο διακυβέρνησης, αλλά και με τις προθέσεις του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ για την δομή στις κυβερνητικές συνεργασίες, στον δρόμο προς την κάλπη.
Οι προϋποθέσεις
Και σε ανώτατο επίπεδο, από τα χείλη του προέδρου του κόμματος, έχει γίνει σαφές πως η Χαριλάου Τρικούπη είναι ανοιχτή σε συνεργασίες υπό δύο προϋποθέσεις: το ισχυρό ποσοστό, που θα φέρει το ΠΑΣΟΚ πιο κοντά σε θέση πρωταγωνιστή, και η προγραμματική συμφωνία πάνω σε βασικές προτεραιότητες που θέτει η παράταξη.
Αυτό το επανέλαβε ο Ανδρουλάκης στην τελευταία δημόσια παρουσία του, θέτοντας ωστόσο με πιο σαφή τρόπο από κάθε άλλη φορά μια ακόμα παράμετρο: «Αν νομίζουν κάποιοι ότι θα γίνουν εθνικές εκλογές και μετά θα σχηματιστεί μία κυβέρνηση συνεργασίας για να μείνουν πρωθυπουργοί, μάλλον δεν ξέρουν τι είναι η σημερινή και νέα εποχή του ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ θα πάρει ισχυρή εντολή κάνοντας μόνο προγραμματικές συμφωνίες και χωρίς πρόσωπα που έχουν υπονομεύσει σταθερά το δημόσιο συμφέρον εις βάρος του ελληνικού λαού», σχολίασε.
Η τελευταία φράση απευθύνεται στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Αλέξη Τσίπρα, στους οποίους ο Ανδρουλάκης αποδίδει «συστήματα παρέας» πάνω στα οποία έστησαν τον μηχανισμό εξουσίας στην προηγούμενη και την σημερινή κυβέρνηση. Παράλληλα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τραβάει και μια διαχωριστική γραμμή από τον τρόπο που το κόμμα του συμμετείχε σε κυβερνήσεις συνεργασίας στο παρελθόν, γνωρίζοντας ότι προέκυψαν σε μνημονιακά χρόνια και έχουν αφήσει πικρή γεύση σε ένα μεγάλο κομμάτι της εκλογικής βάσης.
Το πρόσωπο του νέου πρωθυπουργού
Ο όρος για το πρόσωπο του πρωθυπουργού λειτουργεί και ως «ελεγκτικός μηχανισμός» για τα όρια και τα θεμέλια της όποιας κυβέρνησης συνεργασίας στηθεί –με βάση πάντα το εκλογικό αποτέλεσμα. «Δεν ξεχνώ και δεν ξεχνάει καμία και κανένας από εμάς ότι, όταν ο κ. Καραμανλής χρεοκόπησε την Ελλάδα, αυτή η παράταξη κράτησε τη χώρα όρθια και δεν έπαιξε παιχνίδια στην πλάτη του ελληνικού λαού», τόνισε, θέτοντας και το πλαίσιο με βάση το οποίο έπραξε την τελευταία δεκαετία το ΠΑΣΟΚ.
Στην πραγματικότητα, η συζήτηση για τις συνεργασίες θα έχει αξία μόνο όταν θα γνωρίζουμε πια το αποτέλεσμα της πρώτης κάλπης και τα περιθώρια που έχει το κάθε κόμμα για «διαπραγμάτευση». Για το πρόσωπο του πρωθυπουργού, ωστόσο, ο Ανδρουλάκης μέχρι τώρα έχει βρει τοίχο τόσο από την πλευρά της ΝΔ όσο και από αυτή του ΣΥΡΙΖΑ.
«Υπάρχουν όροι που δεν μπορούν να συζητηθούν», είπε πιο πρόσφατα από πλευράς ΝΔ ο Χάρης Θεοχάρης, «δείχνοντας» μια κυβέρνηση στην οποία πρωθυπουργός θα είναι ο αρχηγός του πρώτου κόμματος. Το ίδιο συμβαίνει και στην απέναντι πλευρά, με τον ίδιο τον Τσίπρα να έχει ξεκαθαρίσει πως θα κρατήσει παρόμοια στάση –στο συριζαϊκό στρατόπεδο, η επιμονή θεωρείται εύλογη, καθώς με βάση τις μέχρι σήμερα δημοσκοπήσεις αν ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει πρώτος, θα έχει ανατρέψει τις εκτιμήσεις.
in.gr
