Μαργκαρίτα Ολέγκοβνα Λουί- Ντρέιφους: Μια από τις πλουσιότερες γυναίκες του κόσμου – Πώς από φτωχό ορφανό της ΕΣΣΔ έγινε κληρονόμος της δυναστείας Λουί – Ντρέιφους και μπήκε στην «ελίτ» της Ευρώπης – Προαιρετική δημόσια πρόταση για ΟΛΘ από τη Leonidsport των δισεκατομμυριούχων Louis-Dreyfus.
Μαργκαρίτα Ολέγκοβνα Λουί Ντρέιφους. Αυτό είναι το πρώτο όνομα που ξεχωρίζει στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας Leonidsport, που υπέβαλε δημόσια πρόταση για το 21% του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για τη χήρα του Ρομπέρ Λουί- Ντρέιφους και επικεφαλής του γαλλικού κολοσσού Louis-Dreyfus, ενός από τους ισχυρότερους ομίλους του πλανήτη.
«Τσαρίνα», είναι το παρατσούκλι με τον οποίο την αποκαλεί ο γαλλικός και αμερικανικός Τύπος, λόγω της ρωσικής της καταγωγής, αν και δεν προέρχεται, όπως θα φανταζόταν κανείς, από κάποια οικογένεια ευγενών ή ζάμπλουτων ολιγαρχών από τη Ρωσία. Η τέταρτη πλουσιότερη γυναίκα της Ευρώπης και μια από τις πλουσιότερες του κόσμου, σήμερα, με περιουσία που ξεπερνά τα 5 δισεκατομμύρια ευρώ, η γυναίκα που ελέγχει το εμπόριο αγροτικών προϊόντων σε όλο τον πλανήτη και έχει πανίσχυρες επιχειρήσεις σε όποιο τομέα της οικονομίας φανταστεί κανείς, ήταν ένα φτωχό ορφανό της Σοβιετικής Ένωσης, που μορφώθηκε χάρη στις θυσίες του παππού του.
Από το Λένινγκραντ στην κορυφή του κόσμου
Ο παππούς της, Λεονίντ Μπογκντάνοφ, ήταν και αυτός τη μεγάλωσε, αφού οι γονείς της σκοτώθηκαν σε σιδηροδρομικό δυστύχημα το 1969, όταν η Μαργκαρίτα ήταν μόλις 7 ετών. Ο Μπογκντάνοφ θεωρούσε ότι ο μεγαλύτερος πλούτος που μπορεί να χαρίσει στη Μαργκαρίτα είναι η μόρφωση και έκανε ό,τι μπορούσε για να της τη δώσει. Έτσι, αφού αποφοίτησε από το σχολείο, άφησε το Λένινγκραντ (σήμερα Αγία Πετρούπολη) και σπούδασε νομική στο κρατικό Πανεπιστήμιο της Μόσχας. Αμέσως μετά, έκανε μεταπτυχιακό στο Ινστιτούτο Σοβιετικού Εμπορίου του Λένινγκραντ, απ’ όπου πήρε πτυχία στα οικονομικά.
Με το τέλος των σπουδών της, η Μαργκαρίτα έφυγε από τη Σοβιετική Ένωση, όπου, ούτως ή άλλως, οι ευκαιρίες ήταν λίγες. Έπιασε -με όπλο το υψηλό της μορφωτικό επίπεδο, το κοφτερό μυαλό και την εντυπωσιακή εμφάνισή της- δουλειά ως πωλήτρια στη γερμανική εταιρεία κατασκευής μικροτσίπ και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών, Laytron AG.
Ο παππούς της, Λεονίντ, το όνομα του οποίου δόθηκε -όπως εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς στην εταιρεία που «μπαίνει» στον ΟΛΘ- έζησε να δει την αγαπημένη του εγγονή “τακτοποιημένη”, αφού είχε μια καλή δουλειά με προοπτικές. Όχι οικογενειακά, αφού στα μέσα της δεκαετίας του 1980 η Μαργκαρίτα παντρεύτηκε έναν Ελβετό φοιτητή, με τον οποίο χώρισαν όμως έναν χρόνο αργότερα. Δεν έζησε ωστόσο να τη δει να εξελίσσεται σε μια πανίσχυρη γυναίκα, αφού έφυγε από τη ζωή το 1985.
Το 1988 η Μαργκαρίτα επέβαινε σε πτήση από τη Ζυρίχη προς το Λονδίνο. Η μοίρα την έφερε να κάθεται δίπλα στον Ρομπέρ Λουί-Ντρέιφους, τον Γάλλο επιχειρηματία με Μάστερ στη Διοίκηση Επιχειρήσεων από το Χάρβαρντ, ο οποίος βρισκόταν συνεχώς «στον αέρα», αφού διοικούσε τις εταιρείες του εμπορευματικού κολοσσού που είχε ιδρύσει ο προπάππους του το 1851. Η Μαργκαρίτα δεν το ήξερε αυτό όταν τον ρώτησε τι ώρα είναι. Ούτε όταν «κόλλησε», αφού αυτός, εκτός από την ώρα, της έδειξε μια φωτογραφία του φουντωτού βρετανικού ποιμενικού του σκύλου (Bobtail) για να τραβήξει την προσοχή της εντυπωσιακής ξανθιάς που καθόταν δίπλα του. Κάτι που κατάφερε, όπως και να πάρει το τηλέφωνό της.
Μερικές μέρες αργότερα, ο Ρομπέρ κάλεσε τη Μαργκαρίτα, ζητώντας της να του μεταφράσει ένα έγγραφο στα ρωσικά. «Ξέρεις, θα μπορούσες να μου ζητήσεις να βγούμε για δείπνο και χωρίς καμια μετάφραση», του απάντησε αυτή. «Εντάξει», μονολόγησε αυτός και η ιστορία αγάπης τους θα έφτανε, μοιραία, στο γάμο τους το 1992.
Μετά το γάμο, η Μαργκαρίτα πήρε ελβετική υπηκοότητα και έγινε full time μητέρα, καθώς ασχολούταν με τα τρία παιδιά που απέκτησε με τον Ρομπέρ. Τον Έρικ και τα δίδυμα Κυρίλ και Μορίς. Στο μεταξύ, ο Ντρέιφους είχε δημιουργήσει έναν νέο επιχειρηματικό κολοσσό χωρίς να έχει χρησιμοποιήσει ούτε ένα σεντ από τον κολοσσό που επρόκειτο να κληρονομήσει-στον οποίο άλλωστε δεν συμμετείχε. Είχε βγάλει μια περιουσία από το πόκερ (!) και θα δημιουργούσε μια ακόμα μεγαλύτερη περιουσία από τη διάσωση επιχειρήσεων που κατέρρεαν, όπως ο γίγαντας των αθλητικών ειδών Adidas και η διαφημιστική Saatchi & Saatchi.
Ανάμεσα στις δεκάδες εταιρείες που διοικούσε στην Ευρώπη, την Αυστραλία, την Ασία και την αμερικανική ήπειρο, άρχισε να εμπλέκεται όλο πιο έντονα και με τον αθλητισμό. Έτσι, το 1996, μπήκε στο επίκεντρο της επικαιρότητας, αφού αγόρασε τον γαλλικό ιστορικό ποδοσφαιρικό σύλλογο Μαρσέιγ (Olympique de Marseille).
Η χαρά του από την εμπλοκή του στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο της Ευρώπης, δεν θα κράταγε πολύ. Έναν χρόνο αργότερα, διαγνώστηκε με λευχαιμία. Η ασθένεια ήταν πολύ επιθετική και, καθώς η μάχη του με αυτή γινόταν όλο και πιο έντονη, έδινε σταδιακά στη Μαργκαρίτα όλο και περισσότερα καθήκοντα. Το 2000 επέστρεψε στον οικογενειακό κολοσσό των αγροτικών προϊόντων, τη Louis-Dreyfus Group που είχε ιδρύσει ο προπάππους του το 1851.
Το 2008, ίδρυσε την Akira Holding για να της μεταφέρει το 61% της Louis Dreyfus που θα συγκέντρωνε. Ο Ντρέιφους έβλεπε το τέλος να έρχεται και είχε διαγνώσει ότι θα ήταν πολύ πιθανό να συνέβαινε ό,τι και σε άλλους κολοσσούς: Το διοικητικό συμβούλιο να «εκπαραθύρωνε» τη σύζυγό του για να αναλάβει τον έλεγχο και να μεταβιβαστεί η εταιρεία σε κάποιον άλλον κολοσσό.
Έτσι, το 2008 κλείδωσε τις μετοχές για 99 χρόνια και εγκατέστησε τη Μαργαρίτα ως διαχειριστή της οικογένειας, διασφαλίζοντας ότι δεν θα μπορούσε να συμβούν τα παραπάνω. Όταν πέθανε, τον Ιούλιο του 2009, σε ηλικία 63 ετών, την άφησε στην ισχυρότερη θέση στο τριμελές διοικητικό συμβούλιο, να επιβλέπει το μεγαλύτερο μερίδιο της, με έδρα το Άμστερνταμ, τρίτης μεγαλύτερης σε έσοδα εταιρείας γεωργικών προϊόντων στον κόσμο.
Αλλά και η Μαργκαρίτα, μετά από τον θάνατο του συζύγου της, έκανε ό,τι μπορούσε για να εκπληρώσει την τελευταία του επιθυμία, όπως της την εξέφρασε λίγο πριν φύγει από τη ζωή. «Κάνε ό,τι κι εγώ. Διατήρησε και μεγάλωσε την εταιρεία για να την παραδώσεις στους κληρονόμους μας», τα παιδιά τους.
Η νέα ζωή
Δεν ήταν και εύκολη δουλειά αυτό. Ναι, ο Ντρέιφους είχε «κλειδώσει» το να μη μπορούν οι άλλοι μέτοχοι και τα μέλη να τη θέσουν εκτός ΔΣ, όμως η Μαργκαρίτα έπρεπε να δώσει μάχες για να κερδίσει τον σεβασμό, όχι μόνο στον επιχειρηματικό κόσμο, αλλά ακόμα και στις εταιρείες που ελέγχει. «Είναι ένας αντρικός κόσμος και, τις περισσότερες φορές οι άντρες δεν παίρνουν τις γυναίκες στα σοβαρά», έλεγε η ίδια σε συνέντευξή της στο Bloomberg, μιλώντας για την επιχειρηματική της καριέρα.
Η Μαργκαρίτα δεν αρκέστηκε στην (πολύ παραπάνω από άνετη) ζωή της χήρας και κληρονόμου ενός από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου. Ανέλαβε δράση ως πρόεδρος των εταιρειών της Louis-Dreyfus, αλλά και της Μαρσέιγ, στην οποία τελευταία μάλιστα κατάφερε να αποκρούσει μια επιθετική εξαγορά του Σαουδάραβα πρίγκηπα Αλ Ουαλίντ. Και έκανε τρομερές αλλαγές στον όμιλο. Πούλησε την εταιρεία trading ενέργειας και απέκτησε περισσότερες μετοχές στη Louis-Dreyfus, ενδυναμώνοντας τη θέση της σε αυτή.
Ταυτόχρονα, «έχτιζε» το μέλλον των τριών της γιων. Έστειλε τα δίδυμα σε σχολείο της Σιγκαπούρης «ώστε να εκτεθούν σε νέους πολιτισμούς και να διευρύνουν τους ορίζοντές τους», όπως είπε η ίδια σε συνέντευξή της, ενώ ο Έρικ σπούδασε στις ΗΠΑ και ξεκίνησε την καριέρα του ως δόκιμος σε έναν άλλο γίγαντα των εμπορευματικών προϊόντων, τη Glencore, για να αποκτήσει την απαραίτητη εμπειρία.
Η Μαργκαρίτα δεν έμεινε ποτέ στην αφάνεια. Κέρδισε το κύρος και τον σεβασμό των ισχυρότερων επιχειρηματικών κύκλων του πλανήτη και… αναγκαστικά, άρχισε να συγχρωτίζεται με την ευρωπαϊκή ελίτ. Στις εξέδρες του Σταντ Βελοντρόμ (η έδρα της Ολυμπίκ Μαρσέιγ) θα φωτογραφιζόταν συχνά με προέδρους της Γαλλικής Δημοκρατίας, όπως ο Νικολά Σαρκοζί και η πανίσχυρη σήμερα επικεφαλής της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ.
Από το 2013, σε αυτές τις φωτογραφίες, συχνά θα εμφανιζόταν με τον πρώην επικεφαλής της Εθνικής Τράπεζας της Ελβετίας και μετέπειτα αντιπρόεδρο της BlackRock, Φίλιπ Χίλντεμπραντ. Οι κοινές τους εμφανίσεις θα γίνονταν θέμα συζήτησης, αφού εκείνη τη χρονιά ο Χίλντεμπραντ θα χώριζε με τη σύζυγό του, Κάσια, μετά την εμπλοκή του σε ένα σκάνδαλο trading. Αυτό το σκάνδαλο κόστισε και τη δουλειά του Χίλντεμπραντ, αφού η Κάσια φέρεται να αποκόμισε μεγάλο κέρδος με εσωτερική πληροφόρηση σχετικά με τη νομισματική πολιτική της Ελβετίας.
Αν και η προσωπική ζωή της Μαργκαρίτα Λουί-Ντρέιφους δεν είναι κάτι για το οποίο υπάρχουν πολλές πληροφορίες, το 2021, ο όμιλος Louis Dreyfus Group επιβεβαίωσε τις δημοσιογραφικές πληροφορίες ότι η Μαργκαρίτα γέννησε δύο δίδυμα κοριτσάκια, με τη φράση «η μητέρα και τα μωρά χαίρουν άκρας υγείας», χωρίς να γίνεται οποιαδήποτε αναφορά στον πατέρα.
Πόσο μεγάλη είναι η Louis-Dreyfus Group
Μα, πόσο μεγάλη και πόσο ισχυρή μπορεί να είναι η Louis Dreyfus, ώστε να αποκαλείται «Τσαρίνα» η Μαργκαρίτα; Αν οι πωλήσεις των 120 δισεκατομμυρίων το χρόνο (καθαρά έσοδα περίπου 50-60 δισεκατ. δολαρίων ετησίως), η δραστηριοποίηση σε 100 χώρες και οι 22.000 εργαζόμενοι δεν είναι ικανοί να σας «πουν» κάτι, τότε ίσως το «ABCD» να μπορεί. Έτσι, δηλαδή ως ABCD αποκαλούνται οι τέσσερις εταιρείες που ελέγχουν το παγκόσμιο εμπόριο γεωργικών προϊόντων και κυρίως σιτηρών, Archer Daniels Midland, Bunge, Cargill και Louis Dreyfus. Οι 4 αυτές εταιρείες πρωταγωνίστησαν και στο σκάνδαλο χειραγώγησης τιμών των σιτηρών και φοροδιαφυγής που αποκαλύφθηκε το 2011 στην Αργεντινή.
Η γαλλική εταιρεία, αντιπροσωπεύει περίπου το 10% των παγκόσμιων εμπορικών ροών αγροτικών προϊόντων, είναι ο μεγαλύτερος έμπορος βαμβακιού και ρυζιού στον πλανήτη και ο δεύτερος μεγαλύτερος έμπορος στην παγκόσμια αγορά ζάχαρης. Είναι, επίσης, ο τρίτος μεγαλύτερος έμπορος συμπυκνωμάτων χαλκού, ψευδαργύρου και μολύβδου στον κόσμο, πίσω μόνο από την Glencore και την Trafigura.
Η Louis Dreyfus δεν δραστηριοποιείται μόνο στη γεωργία και την επεξεργασία τροφίμων. Δραστηριοποιείται επίσης στη διεθνή ναυτιλία αφού διαθέτει στόλο ποντοπόρων πλοίων και τις εμπορευματικές μεταφορές, την τραπεζική (αφού κατέχει τη γαλλική τράπεζα Louis Dreyfus και μετοχές σε άλλες τράπεζες), την ανάπτυξη και λειτουργία τηλεπικοινωνιακών υποδομών, την ανάπτυξη και διαχείριση ακινήτων, εμπορεύεται από μεταλλεύματα μέχρι βραζιλιάνικο καφέ ενώ κατέχει και αρκετά hedge funds.
Η LD ιδρύθηκε το 1851, από τον 18χρονο Αλσατό Εβραίο Λέοπολντ Ντρέιφους, ο οποίος έγινε πλούσιος από την εφηβεία του, αγοράζοντας και μεταπωλώντας σιτηρά από αγρότες σε πιο μακρινές περιοχές. Ο Λέοπολντ Ντρέιφους, δημιούργησε έτσι μια από τις ισχυρότερες δυναστείες της Ευρώπης. Μέχρι σήμερα, η εταιρεία που ίδρυσε ο Ντρέιφους, κατέχεται και διοικείται από απογόνους της ίδιας οικογένειας.
Ο ΟΛΘ και οι μέτοχοι
Η Μαργκαρίτα Λουί Ντρέιφους έρχεται τώρα να πρωταγωνιστήσει και στην ελληνική επιχειρηματική ζωή, μετά την υποβολή προαιρετικής δημόσιας πρότασης για την απόκτηση έως 2.116.800 μετοχών του ΟΛΘ, που αντιστοιχούν στο 21% του μετοχικού κεφαλαίου του Οργανισμού, στην οποία προχώρησε η εταιρεία με την επωνυμία «Leonidsport B.V.».
Η εταιρεία, η οποία φέρει το όνομα του παππού της Μαργκαρίτα, ξεκίνησε τη διαδικασία χθες, ενημερώνοντας την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΛΘ, υποβάλλοντας τους ταυτόχρονα σχέδιο του πληροφοριακού δελτίου. Το προσφερόμενο τίμημα, σε μετρητά, για την απόκτηση κάθε Μετοχής της Δημόσιας Πρότασης, ανέρχεται σε 27 ευρώ. Σημειώνεται πως η μετοχή του ΟΛΘ έκλεισε χθες στα 25,20 ευρώ, με άνοδο 16,67%.
Σημειώνεται πως η Leonidsport (η οποία δεν συνδέεται μετοχικά με την LDC)και οι μέτοχοί της δεν κατέχουν άμεσα ή έμμεσα μετοχές και δικαιώματα ψήφου το ΟΛΘ. Ποιοι είναι οι μέτοχοι όμως;
Εκτός από τη Μαργκαρίτα, που κατέχει 24,925% της Leonidsport, το ίδιο ποσοστό κατέχει ο πρωτότοτοκος (γεννημένος το 1992) γιος της, Ερίκ-Λεονίντ-Ζαν Λουί-Ντρέιφους και οι δίδυμοι αδερφοί του, Κυρίλ και Μορίς Λουί-Ντρέιφους. Μικρότερο ποσοστό, 0,3% κατέχει και ο γεννημένος στο Ντνίπρο της Ουκρανίας, ρωσικής καταγωγής και με αμερικανική υπηκοότητα Ιγκόρ Λεβίν.
Πρόκειται για τον έμπιστο δικηγόρο της οικογένειας Louis-Dreyfus, που κατέχει διοικητικές θέσεις σε assets της οικογένειας, όπως για παράδειγμα στη διοίκηση της βρετανικής ομάδας Σάντερλαντ και θεωρείται το «δεξί τους χέρι».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ/www.newmoney.gr
Και το ερώτημα είναι: Γιατί να μην συμμετέχει και στον διαγωνισμό του ΤΑΙΠΕΔ για την παραχώρηση του λιμανιού Κατακόλου;;;
