Γράφει η Κατερίνα Αναγνωστοπούλου – Σωτηροπούλου
Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για τις Πανελλήνιες!!!Μαθητές και γονείς με την καρδιά στο στόμα, την ψυχή στις πατούσες, τους σφυγμούς διακόσιους!
Με την Ελληνίδα μάνα στα πρόθυρα της καρδιακής προσβολής! Ακούω εκφράσεις όπως «δίνουμε» εξετάσεις, «έχουμε» διάβασμα κλπ.
Γυρίζω να μετρήσω και βλέπω έναν ή μάλλον μία που μιλάει στο πρώτο πληθυντικό. Θα ήθελα να την ρωτήσω, πώς γίνεται όταν δεν θα γράψει καλά το παιδί της, να θυμηθεί επιλεκτικά το πρώτο ενικό και να τον πει άχρηστο, αδιάφορο, τεμπέλη και όλα τα συναφή; Γιατί τότε δεν φωνάζει όλο στόμφο, όπως τώρα, είμαστε άχρηστοι, τεμπέληδες, όλο βόλτες κάναμε, δεν θα περάσουμε πουθενά;
Η αποτυχία βλέπεις είναι μοναχική, ενώ η επιτυχία θέλει παρέα.
Λοιπόν για να τα ξεμπερδέψουμε.
Δεν δίνετε εσείς εξετάσεις, απλά κάνετε φασαρία. Ναι φασαρία. Ενοχλείτε τα παιδιά σας να διαβάσουν γιατί η ανάσα σας μυρίζει τη δική σας φιλοδοξία. Γιατί θεωρείτε ότι στις εξετάσεις αυτές κρίνεται και η δική σας εικόνα σαν γονείς!
Ναι, οι πανελλήνιες είναι ψυχοφθόρες! Τα παιδιά κουράζονται και αγχώνονται! Σταθείτε πλάι τους, όχι πάνω τους.
Πηγαίνετε τους ένα χυμό, χαϊδέψτε τους τα μαλλιά, πείτε τους ένα καλό λόγο και προ παντός, πείτε τους πως, ό,τι και να γίνει θα τα αγαπάτε και θα τα στηρίζετε. Κρατείστε, όσο γίνεται, την ψυχραιμία σας, για να είστε σε θέση να λειτουργήσετε υποστηρικτικά και εμψυχωτικά. Μείνετε κοντά στα παιδιά σας με μια σιωπή που μιλά…
Αύριο, δεν κρίνεται όλη τους ή ζωή πάρα μόνο ένα κομμάτι από αυτήν. Ούτε τελειώνει η ζωή με την αποτυχία στις Πανελλήνιες…
Ακόμα και άν αποτύχουν, πάρτε τα μια αγκαλιά και βρείτε ένα καλό λόγο να τους πείτε για την προσπάθεια που έκαναν!
Δεν μπορεί να γίνουμε όλοι καθηγητές, γιατροί, δικηγόροι…
Κι άντε και μπήκαν στο Πανεπιστήμιο! Θα δουν προκοπή;
Δικηγόρο έχω. Παθολόγο έχω. Καρδιολόγο έχω. Ενδοκρινολόγο, οδοντίατρο, ορθοπεδικό έχω. Τους έχω όλους αυτούς σε όλες τις συσκευασίες. Και σε καθηγητή και σε υφηγητή!
Οι πανελλήνιες δεν είναι σίγουρο ότι θα ανοίξουν …πόρτες!!!
Μην φαντάζεστε, λοιπόν, μπρονζέ κορνίζες με τα πτυχία τους πάνω από το σκρίνιο!
Το σίγουρο είναι πως τα παιδιά σας θα είναι ευτυχισμένα αν κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα, όχι απαραίτητα μέσα σε ένα Πανεπιστήμιο! Τίποτα δεν αρχίζει και δεν τελειώνει μέσα σε λίγες μέρες!
Είναι πολύ λίγος αυτός ο χρόνος για να χωρέσει τα όνειρα μιας ζωής, μην το ξεχνάτε…
