της Νίκης Ζορμπά
Η τραγωδία των Τεμπών λίμναζε κάτω από πάκους μηνύσεων, στοιχείων και αγώνων από την πλευρά των συγγενών και των επιζώντων θυμάτων, την ώρα που στο πολιτικό σκηνικό η κυβέρνηση κυρίως είχε μεσάνυχτα για την υφέρπουσα κοινωνική οργή που κόχλαζε και γύρευε απλώς τη στιγμή εκείνη που θα άνοιγε τη βαλβίδα αποσυμπίεσής της.
Οργή
Τίποτε δεν προμήνυε (τόσο για την κυβέρνηση όσο και για την αντιπολίτευση, που αιφνιδιάστηκαν αμφότερες) τη λαοθάλασσα των εκδηλώσεων διαμαρτυρίας που ταξίδεψαν σε όλες τις μεγάλες πόλεις της επικράτειας και άλλες τόσες του εξωτερικού.
Το ηχητικό ντοκουμέντο με τους διαλόγους και τις φωνές των θυμάτων πριν ξεψυχήσουν είτε από τις αναθυμιάσεις είτε επειδή κάηκαν ζωντανά μετά τη φονική σύγκρουση των αμαξοστοιχιών, σε συνδυασμό –καθόλου αμελητέος– με την εικόνα που εξέπεμπε η κυβέρνηση ότι –περίπου– η υπόθεση έχει κλείσει αφού αναβαπτίστηκε στις εθνικές κάλπες πάλι με ισχυρή αυτοδυναμία, στάθηκε το σημείο καμπής.
Τα ογκωδέστατα συλλαλητήρια, καίτοι “βουβά”, είναι πια διαιρετική τομή στον χρόνο. Από την περασμένη εβδομάδα ο πολιτικός χρόνος καλπάζει πλέον με ασίγαστους ρυθμούς και οι αποκαλύψεις διαδέχονται κατά ριπάς η μία την άλλη, τόσο πυκνές, που δυσκολεύεται κανείς και να τις παρακολουθήσει ακόμα στο σύνολό τους.
Η κοινωνική οργή μαζί με τις πληροφορίες που πύκνωναν για τη μεταφορά παράνομου φορτίου που οδήγησε στην έκρηξη, έφερε τον πρωθυπουργό σε μια –ασυνήθιστα δύσκολη για τον ίδιο– συνθήκη πολιτική και επικοινωνιακή. Η συνέντευξη που παραχώρησε στον Alpha και τον Αντώνη Σρόιτερ, επιβεβλημένη κατά πολλούς στο περιβάλλον του, αχρείαστη σε αυτό το momentum και τη διάρκεια τουλάχιστον, προκάλεσε νέα πολιτική αναταραχή.
Η ανασκευή προηγούμενης κατηγορηματικής δήλωσής του (σε συνέντευξη 15 μέρες μετά το τραγικό δυστύχημα), ότι ξέρουμε ότι δεν υπήρχε τίποτα εύφλεκτο σε ό,τι μετέφερε το εμπορικό τρένο, που έγινε δύο χρόνια μετά “αυτά ξέραμε αυτά είπαμε”, άνοιξε το παράθυρο στη συνολική αμφισβήτηση και των λεγομένων του πρωθυπουργού και των κυβερνητικών χειρισμών στο σύνολό τους.
“Αδειάσματα”
Το δυνατό χαρτί του πρωθυπουργικού προφίλ, η αξιοπιστία, έχει τρωθεί αναμφισβήτητα και η αντιπολίτευση επιδίδεται σε ανηλεές σφυροκόπημα, προσωπικό πλέον στον πρωθυπουργό.
Υπήρξαν και άλλες κομβικές ανασκευές στο κυβερνητικό αφήγημα:
– Η Εξεταστική Επιτροπή, όπου την πλειοψηφία, ως συμβαίνει παγίως, την είχε η κυβέρνηση, δεν έκανε σωστά τη δουλειά της. Ο ίδιος το δήλωσε, αν και πιο “μαλακά”, λέγοντας πως “δεν ήταν η καλύτερη στιγμή της Βουλής”.
– “Μάζεψε” δηλώσεις υπουργών και βουλευτών που επιτίθεντο στην κυρία Καρυστιανού και σε συγγενείς των θυμάτων, δηλώνοντας ότι ο ίδιος “σκύβει το κεφάλι” στη μάνα που έχασε το παιδί της.
– Αφαίρεσε το δίχτυ ασφαλείας από όλα τα –ενδεχομένως εμπλεκόμενα– στην τραγωδία πολιτικά στελέχη. Και τον Κώστα Καραμανλή, ως τότε αρμόδιο υπουργό. Η κυβέρνηση πλέον είναι ανοιχτή σε Προανακριτική Επιτροπή, εάν προκύψουν στοιχεία από τη Δικαιοσύνη για ενεχόμενα πολιτικά πρόσωπα.
– Το “μπάζωμα” του τόπου της τραγωδίας μπορεί να ήταν λανθασμένη κίνηση τελικά, δεν γνωρίζει τα επιχειρησιακά, είπε ο πρωθυπουργός, αλλά, σύμφωνα με τον ίδιο, έγινε σίγουρα “με καλό σκοπό”. Τελικώς δεν αποδεικνύονται “συνωμοσιολόγοι” όσοι διατύπωναν ενστάσεις περί καταστροφής στοιχείων λόγω του μπαζώματος.
Οι εγκλήσεις για απόπειρα “συγκάλυψης” που πλανώνται πάνω από την κυβέρνηση απαιτούν πια συγκεκριμένες απαντήσεις. Δεν αρκεί η αντεπίθεση περί “λαϊκισμού”.
Πορίσματα
Τα Τέμπη εξελίσσονται σε βραδυφλεγή βόμβα για την κυβέρνηση πρωτίστως, με προφανείς απολήξεις στο εν γένει πολιτικό σκηνικό.
Οι επόμενοι πολλοί μήνες θα κυλήσουν σε περιβάλλον ζοφερό πολιτικά, έως ότου σπάσει το απόστημα με χειροπιαστές κινήσεις. Σημείο-κλειδί είναι το πολυαναμενόμενο πόρισμα από την έρευνα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Οι δημοσιογραφικές πληροφορίες συγκλίνουν στο συμπέρασμα πως θα δώσει απάντηση στο τι δεν προκάλεσε τη φονική έκρηξη (έλαια των αμαξοστοιχιών), αλλά δεν θα είναι σε θέση να αναφέρει ρητά τι τελικά την προκάλεσε. Όλα τα στοιχεία εξάλλου έχουν καταστραφεί. Δια της εις άτοπον δηλαδή πιθανότατα θα οδηγηθεί η συζήτηση και πάλι στο “παράνομο φορτίο”.
Αντιπολίτευση
Η αντιπολίτευση έστω και απρόθυμα (αποκρούει τα περί συγκρότησης “λαϊκών μετώπων” ο Ν. Ανδρουλάκης) συντονίζει τα βήματά της προς κλιμάκωση της πίεσης στην κυβέρνηση.
– Θα πραγματοποιηθεί συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών που το έχουν ζητήσει χωριστά, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Νέα Αριστερά.
– Έρχεται πρόταση δυσπιστίας στην κυβέρνηση, την οποία ήδη προανήγγειλε ότι θα επιδιώξει ο Νίκος Ανδρουλάκης (και θα τη στηρίξουν σίγουρα ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά και Ζωή Κωνσταντοπούλου).
– Ορθάνοιχτο είναι το ενδεχόμενο σύστασης Προανακριτικής Επιτροπής, ανάλογα με τα πορίσματα, τις εξελίξεις και τα στοιχεία της έρευνας.
– Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη ζητήσει την παραίτηση του πρωθυπουργού, ενώ το ΠΑΣΟΚ, παρότι ακόμη δεν έχει εκφράσει αντίστοιχο αίτημα, είναι ολοένα και πιο επιθετικό επί προσωπικού πια στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ενδεικτική η πρόσφατη δήλωση του Ν. Ανδρουλάκη: “Όταν έχεις μια κυβέρνηση που είναι ικανή για τόσο σοκαριστικά πράγματα, πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να γίνει παρελθόν”.
– Το vertigo στο πολιτικό σκηνικό, την ώρα που ακόμη βρίσκεται στην αρχή το ξετύλιγμα του κουβαριού, αποτυπώνεται στην αμφισβήτηση όλων των πολιτικών επιλογών του Κυριάκου Μητσοτάκη. Υπό αμφισβήτηση βρίσκεται πλέον και η επιλογή του Κ. Τασούλα από την αντιπολίτευση και όχι για λόγους ιδεολογικούς ή… πολιτικής παράδοσης, ως ίσχυε μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα. Το ΠΑΣΟΚ συνέδεσε ευρέως το “άδειασμα” του πρωθυπουργού στην Εξεταστική Επιτροπή για τα Τέμπη, με τον πρώην πρόεδρο της Βουλής και εκλεκτό του Κ. Μητσοτάκη για την Προεδρία της Δημοκρατίας, Κ. Τασούλα, ζητώντας την απόσυρση της υποψηφιότητάς του. Το αυτό έπραξε και ο Αλέξης Χαρίτσης.
Το πολιτικό υπέδαφος στη χώρα είναι σπαρμένο με βενζίνη και αρκεί ένα σπίρτο για να έρθει το παρανάλωμα. Ουδείς μπορεί να έχει πλέον βεβαιότητες και τίποτε δεν προοιωνίζεται γραμμικές εξελίξεις.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα “Κεφάλαιο”
