Το καινούργιο σκάνδαλο που ανατέλλει (για την ακρίβεια, σκάει) στην αυλή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, μετά τα άκρως αλμυρά (λύσσα…) «σπιτάκια» και τις «γωνιές» της ανακύκλωσης, φέρει τον τίτλο «υδρόμετρα»! Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, που, απ΄ ό,τι φαίνεται, δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει, παρά να ασχολείται μαζί μας, έχει ανοίξει φάκελο για τα «υδρόμετρα», και δη τα «ψηφιακά υδρόμετρα», τα οποία εγκαθιστούν διάφοροι δήμοι και κοινοτικά διαμερίσματα της χώρας, προκειμένου να λαμβάνουν ηλεκτρονικά τα δεδομένα της κατανάλωσης νερού από τους δημότες / κατοίκους των περιοχών τους.
Ως εδώ καλά, και πρόβλημα κανένα. Ισα ίσα, που η ηλεκτρονική καταγραφή, μέσω της ψηφιακής μετάδοσης των δεδομένων της κατανάλωσης νερού ενός σπιτιού ή μιας επιχείρησης, δίνει τη δυνατότητα να ελέγχεται κεντρικά η κατανάλωση και να διαπιστώνεται άμεσα εάν υπάρχουν υπερκαταναλώσεις, άρα και διαρροές στο σύστημα υδροδότησης.
Επ’ αυτών δεν έχει, και δεν θα μπορούσε να έχει, πρόβλημα και η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία που συνήθως διερευνά περιπτώσεις κατασπατάλησης κοινοτικών πόρων.
Πάρτι με τα «ψηφιακά υδρόμετρα»
Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το «ψητό» στην υπόθεση αυτή. Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία διαπίστωσε ότι το έργο «ψηφιακά υδρόμετρα» σε δήμους και κοινότητες στην Ελλάδα έδωσε την ευκαιρία να βγει στη γύρα το τέρας της αισχροκέρδειας, το οποίο από κοινού με το τέρας της διαφθοράς φαίνεται πως κατασπάραξαν πιστώσεις από το ΕΣΠΑ. Τα λεφτά του ΕΣΠΑ ήταν αυτό που συγκίνησε βαθύτατα, σου λέει, την κυρία Λάουρα Κοβέσι, η οποία διέταξε έρευνα. Και τι διαπίστωσε από τα πρώτα κιόλας στάδια της έρευνας; Οτι δήμοι και κοινότητες προμηθεύονταν «ψηφιακούς υδρομετρητές» έως και… 10 φορές πάνω από την πραγματική, αγοραία, αξία τους!!!
Διότι στην αγορά ένας τέτοιος μετρητής, και μάλιστα καλής ποιότητας, κοστίζει 30-35 ευρώ, αλλά εξαιτίας των δύο τεράτων που προανέφερα το κόστος για τους δήμους «ανέβαινε», με ταχύτητες πυραύλου, στα… 250 ή και τα 300 ευρώ!!
Αναπάντητα ερωτήματα
Υπολογίζεται ότι η υπόθεση αφορά περίπου τους μισούς δήμους της χώρας και το προς διερεύνηση (οικονομικό) «αντικείμενο» είναι, επί του παρόντος, αδύνατον να υπολογιστεί αλλά περίπου εκτείνεται ίσως σε πάνω από 300 εκατομμύρια ευρώ!!!
Η κεντρική κυβέρνηση δεν συνυπογράφει για απευθείας αναθέσεις μικρών προμηθειών των δήμων, για ποσά 30.000-40.000 ευρώ, ας πούμε. Ούτε και μπορεί να ελέγξει αν με τη μέθοδο αυτή έγιναν τρεις ή πέντε προμήθειες του ίδιου προϊόντος, εν προκειμένω του «ψηφιακού υδρομέτρου», σταδιακά και σε ένα βάθος χρόνου, από έναν δήμο.
Ακόμη κι αν συμβαίνει – να μη λαμβάνουν γνώση οι υπουργοί, οι γενικοί γραμματείς –, δεν πρέπει να ξέρουν; Ή, αν δεν ξέρουν, δεν τους προξενεί έκπληξη που ένας δήμος προχωρεί σε διαδοχικές προμήθειες «ψηφιακών υδρομέτρων», και μάλιστα σε τόσο υψηλές τιμές; Ενός λεπτού έρευνα στο Διαδίκτυο θα αποκάλυπτε αυτό που διαπίστωσαμε ότι η τιμή του υδρομετρητή είναι 30-35 ευρώ. Δεν απόρησε κανείς για το πώς γίνεται να χρεώνεται 250 και 300 ευρώ;
tanea.gr
