Να ταξιδεύεις μόνη, μόνος, είναι αλλιώς. Κουβαλά περιπέτεια, γαλήνη, συνάντηση με τον βαθύ εαυτό μας και καντάρια καινούργιας γνώσης. Συνώνυμο της ελευθερίας, το solo travelling είναι μια εμπειρία ζωής που καθένας αξίζει να ζήσει -για όσο λίγο ή πολύ. Εντός ή εκτός της χώρας του. Οι χαρές και οι προκλήσεις της όλης ιστορίας την κάνουν να αξίζει τον κόπο πραγματικά.
Χωρίς το ενδεχόμενο βάρος των συνεννοήσεων με κάποιο άλλο πρόσωπο ή με μια ολόκληρη παρέα, το πρόγραμμα καταστρώνεται από εσένα αποκλειστικά: η επιλογή του προορισμού, το ταξιδιωτικό μέσο, οι χρόνοι πρωινής έγερσης, το μενού. Άνθρωποι που έχουν ταξιδέψει μόνοι το πιστοποιούν: μέσα σε αυτό το απολύτως ελεύθερο -και ίσως και λίγο αναρχικό- χάσιμο, βρίσκει κανείς τον εαυτό του, τον συναντά σε ωραία βάθη, αφήνεται στην έκπληξη και την επαφή με τον εσωτερικό του κόσμο.
Κανόνες εδώ δεν υπάρχουν. Το solo travelling μπορεί να είναι οικονομικό ή το ακριβώς αντίθετο. Να έχει πολλή περιπέτεια ή, στον αντίποδα, ατελείωτη χαλάρωση. Να έχει πολύ περπάτημα και εξερεύνηση ή μπόλικη ενδοσκόπηση, διάβασμα στο δωμάτιο του ξενοδοχείου και τηλεφωνήματα με φίλους ως τις πρώτες πρωινές ώρες. Να είναι ένα Σαββατοκυριακάτικο road trip ή ένας μήνας στο σπίτι μιας φίλης σε ένα νησί που σου έδωσε τα κλειδιά. Και επίσης, ταξιδεύοντας, η μοναξιά ως έννοια και ως σημασία κάλλιστα ακυρώνεται: μπορείς σε κάθε περίπτωση να γνωρίσεις νέα άτομα, να επικοινωνήσεις με ντόπιους, να μπεις σε νέους, δικούς τους ρυθμούς, να δημιουργήσεις ίσως νέες φιλίες ή, ακόμα, και να βρεις τον έρωτα. Ναι, όλα είναι πιθανά όταν είμαστε ανοιχτοί στη ζωή.
Και ποια μεγαλύτερη ανοιχτωσιά υπάρχει, από αυτή του να ταξιδεύεις μόνη ή μόνος;
Η εκ των προτέρων οργάνωση μπορεί να αποτελέσει το κλειδί για ένα άκρως απολαυστικό solo ταξίδι ιδίως αν είναι κάτι που επιχειρούμε για πρώτη μας φορά. Πού θέλουμε να πάμε; Μήπως μπορούμε κάπου πολύ κοντά εκεί που θέλουμε, αλλά με πιο φθηνή διαμονή που θα μας επιτρέψει να μείνουμε μία ή μερικές μέρες περισσότερο; Τι έχει κοντά εκεί που θα μένουμε; Βολεύει ή επιθυμούμε να νοικιάσουμε όχημα; Κι αν δεν οδηγούμε, πώς θα κινούμαστε;
Θα χρειαστεί να έχουμε κατά νου τις αποστάσεις. Κι επίσης, να καταστρώσουμε ένα budget σε σχέση με το διάστημα χρόνου που θα περάσουμε στο τάδε μέρος και με τα πράγματα που θέλουμε να κάνουμε, να αγοράσουμε, να δούμε, να δοκιμάσουμε. Μια καλή ιδέα είναι ένας φάκελος με ένα επιπλέον ποσό στον πάτο του σάκου ή της βαλίτσας που θα «ξεχάσουμε». Θα μας φανεί εξόχως χρήσιμο στην περίπτωση κάποιας έκτακτης (ευχάριστης ή δυσάρεστης) ανάγκης.
Κάτι πολύ σημαντικό, κάτι που θα δώσει νόημα και χάρη στην όλη διαδικασία του solo travelling είναι οι σχετικά περιορισμένες αποσκευές. Ας ξεχάσουμε τις τιτάνιες, υπερφορτωμένες βαλίτσες. Τέσσερις αλλαξιές που μπορούν να δημιουργήσουν διαφορετικά looks, αρκετά εσώρουχα και δύο ζευγάρια παπούτσια (για να αλλάζουμε και να ξεκουράζουμε τα πόδια μας) αρκούν.
Όταν ταξιδεύω μόνη για διάστημα μεγαλύτερο της μίας εβδομάδας, είναι πιθανό να υπολογίσω μες στο budget την αγορά κάποιου ρούχου από το μέρος που επισκέπτομαι: είναι το καλύτερο και πιο χρήσιμο σουβενίρ. Ακόμα κι αν ξέρουμε ότι πάμε σε ένα μέρος με ζέστη, παίρνουμε πανωφόρι. Και τούμπαλιν: ακόμα κι αν έχουμε υπόψη έναν κρύο προορισμό, ένα T-shirt δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.
Ας κάνουμε πράγματα που δεν θα μπορούσαμε να απολαύσουμε το ίδιο εύκολα αν στο ταξίδι μας συνόδευε ο καλύτερος φίλος ή η σύντροφός μας. Nα κοιμηθούμε λίγο περισσότερο, να ξυπνήσουμε κάπως νωρίτερα. Το solo travelling είναι ένα είδος δημιουργικής, ενδυναμωτικής ενδοσκόπησης.
Ακόμα και ο περί ου ο λόγος προγραμματισμός που χρειάζεται, όπως και να έχει, να κάνουμε είναι εντάξει να έχει κάποια όρια. Αλλιώς, πώς θα συναντηθούμε με το αναπάντεχο; Ό,τι ομορφαίνει το solo travelling είναι οι ιστορίες που προκύπτουν «εκτός προγράμματος».
Αν είμαστε πολύ αυστηροί ή σφιχτοί με ό,τι έχουμε βάλει στο νου μας θα χάσουμε πολλές ωραίες ιστορίες. Αν δηλαδή το μουσείο είναι τελικά κλειστό εκείνη τη μέρα που έχουμε πει να πάμε, δεν χάθηκε ο κόσμος. Μπορούμε πάντα να πάμε σε ένα άλλο μουσείο, σε κάποια περιοδική έκθεση, ή ακόμα, να κάνουμε ένα ακόμα περίπατο σε εκείνη την πιάτσα που αγαπήσαμε από την πρώτη στιγμή.
Ας θυμόμαστε και το εξής: ας μην φυλάμε όλα μας τα χρήματα σε ένα μέρος (π.χ. πορτοφόλι), ας έχουμε ένα εκτυπωμένο αντίγραφο των εγγράφων μας ή, ακόμα, σκαναρισμένα στο κινητό μας. Δια παν ενδεχόμενο. Αντιστοίχως, είναι καλό να έχουμε σημειώσει σε ένα μπλοκάκι ή σε ένα χαρτί που θα φυλάμε στην τσάντα μας την διεύθυνση της κατοικίας που νοικιάσαμε ή του ξενοδοχείου -τα κινητά πάντα ξεμένουν από μπαταρία την χειρότερη στιγμή.
Μπορεί η απόπειρά μας να ταξιδέψουμε μόνοι ή μόνες να μη βγει σε καλό, μπορεί να μην περάσουμε όσο ωραία σκοπεύαμε, μπορεί κάτι να πάει στραβά.
Ας μην επηρεαζόμαστε δραματικά από ταινίες Eat,Pray, Love -άλλωστε, το δικό μας ταξίδι μπορεί να είναι ακόμα πιο κινηματογραφικό από αυτό της Julia Roberts. Κι αν δεν είναι, δεν μας εμποδίζει κανείς να αποπειραθούμε ξανά να ταξιδέψουμε κατά μόνας στο μέλλον. Ίσως κάπου αλλού. Ίσως με καλύτερη οργάνωση. Ίσως έχοντας πάρει έμπνευση από Instagrammers που ταξιδεύουν. Ίσως μετά την ανάγνωση αυτού του κειμένου που γράφεται στην διάρκεια μιας solo travelling απόπειρας, η οποία, μέχρι στιγμής έχει πάει τόσο ευχάριστα, όσο και δυσάρεστα.
Το solo travelling είναι κομμάτι της ζωής μας, δεν είναι αποκομμένο από αυτήν. Εμείς το φέρνουμε στα μέτρα μας, αφήνοντας πάντα λίγο χώρο και στο τυχαίο να τρυπώσει. Η επιστροφή μας στη βάση θα μας βρει άλλους ανθρώπους, πλουσιότερους ψυχικά, ενδυναμωμένους, με περισσότερη αυτοπεποίθηση. Κοινώς, αξίζει με τα χίλια. Εσείς θα το δοκιμάζατε; Και με ποιον προορισμό θα κάνατε την αρχή;
www.travel.gr
