Φωτογραφίες-ανάρτηση από τον Χάρη Λόλα
Όλο το βίντεο σε υψηλή ανάλυση εδώ
Φάρος Στροφάδων, κατασκευής 1829 – Strofades Islands Lighthouse, Ionian sea, Greece, constr.1829
Κατασκευασμένος από Άγγλους μηχανικούς της Ιόνιας Επτανησιακής Πολιτείας, μέρους τότε της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.Το ύψος του είναι 11 μέτρα και το εστιακό ύψος 39 μέτρα . Βρίσκεται στη βορειοδυτική ακτή της νήσου Σταμφάνης των Στροφάδων, προσεγγίζεται αφού διασχίσουμε ένα από τα μεγαλύτερα δάση κέδρου στην Ελλάδα (ή απευθείας από τη θάλασσα).
Στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο εντάχθηκε το 1864 με την προσάρτηση των Επτανήσων .Το 1887 τροποποιήθηκε ώστε να λειτουργεί με πηγή ενέργειας την κηροζίνη με διοπτρικό σχήμα που εξέπεμπε λευκό φως με μια ερυθρή αναλαμπή ανά λεπτό και φωτοβολία 17 ν.μ. Το 1925 λειτούργησε με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο και φωτοβολία 23 ναυτικά μίλια. Κατά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο παρέμεινε σβηστός ,το 1949 λειτούργησε με αυτόματο πυρσό ασετυλίνης και το 1954 , στα πλαίσια ανασυγκρότησης του ελληνικού φαρικού δικτύου επαναλειτούργησε επιτηρούμενος με πηγή ενέργειας ξανά το πετρέλαιο μέχρι το 1968 , οπότε τοποθετήθηκαν νέα φωτιστικά μηχανήματα.
Το 1982 λειτούργησε με ηλεκτρικό ρεύμα και από το 1985 στην κορυφή του πύργου, έχουν τοποθετηθεί ηλιακά πάνελ που τροφοδοτούν με ενέργεια τον μηχανισμό του. Δίπλα από τον πύργο, στέκει η ερειπωμένη πλέον κατοικία των φαροφυλάκων με την ένδειξη ότι το κτιριακό συγκρότημα ανήκει στην Υπηρεσία Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού.
Συντεταγμένες: 37°14’47″N 21°0’12″E
Πολύ κοντά στο φρέαρ των Οινουσσών, το βαθύτερο σημείο της Μεσογείου (5.110 μέτρα!) και στο επίκεντρο του τρομερού σεισμού στις 18 Νοεμβρίου του 1997 με ισχύ 6,6 ρίχτερ που συγκλόνισε την Ηλεία και τη Ζάκυνθο.
Αν ο πύργος και ο φάρος του δε συντηρηθούν σύντομα, η επίσκεψή μας θα είναι από τις τελευταίες που θα τον βρει να στέκει όρθιος. Ένα εκπληκτικό αρχιτεκτονικό και ιστορικό μνημείο , 27 ναυτικά μίλια από το Κατάκολο και τη Ζάκυνθο.
`Όταν είχε μπουνάτσα υπήρχε επικοινωνία. Όταν έκανε `καιρούς` δεν πλησίαζε τίποτα στα Στροφάδια. Το ξέρετε το `παγκάκι της απελπισίας`; Έτσι το έλεγαν οι φαροφύλακες διότι κοίταζαν από εκεί τη θάλασσα προς τη Ζάκυνθο, αν ερχόταν κάποιος να τους αλλάξει. Έπαιρναν τη βαλίτσα, τα πράγματα, τον μπόγο τους και περίμεναν. Κι επειδή πολλές φορές αργούσε, λεγόταν `παγκάκι της απελπισίας`. Το είχαν φτιάξει πέτρινο τα τελευταία 10 χρόνια, γιατί ήταν ξύλινο πρώτα.` ΛΑΜΠΗΣ ΚΑΛΟΦΩΝΟΣ, Ζακυνθινός μεταφορέας τροφίμων όσο το νησί κατοικούνταν από φαροφύλακες και τον τελευταίο μοναχό.
`Πώς δεν θυμάμαι την τελευταία φορά που κλείδωσα τον φάρο των Στροφάδων!Πώς έγινε αυτό; Ο φαροφύλακας ενεργεί με διαταγές από την υπηρεσία φάρων που έχει έδρα στον Πειραιά. Από εκεί έπαιρνα διαταγές, – και παίρνω ακόμη και σήμερα. Λοιπόν ήρθε ένα φύλλο πορείας που έλεγε ότι ο φάρος κλείνει- τα τελευταία χρόνια είχε γίνει από επιτηρούμενος ηλεκτρικός, αυτόματος και εγώ έπρεπε να φύγω για το φάρο του Κατακόλου. Βεβαίως και τα θυμάμαι όλα, δεν γίνεται να μην τα θυμάμαι.
Είχα λάβει τη διαταγή και θα ερχόταν το τελευταίο δρομολόγιο, ένα καράβι του Πολεμικού Ναυτικού από το Κατάκολο να μας πάρει. Είχα σκουπίσει το φάρο, τον είχα καθαρίσει, τον άφησα καθαρόνε.Χαιρέτησα τον Παπα-Γρηγόρη την άλλη μέρα, κλείδωσα το φάρο και έφυγα. Τα κλειδιά τα έστειλα στην υπηρεσία στον Πειραιά κι έχω κρατήσει και για ενθύμιο ένα που το βλέπω κάθε μέρα γιατί είναι κρεμασμένο σε ένα ντουλάπι στο σπίτι μου`.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΗΘΟΣ, Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΦΑΡΟΦΥΛΑΚΑΣ ΤΩΝ ΣΤΡΟΦΑΔΩΝ…
