ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ ΘΑΝΟΣ, ιατρός
1955-2022
Ο Θάνος το δεύτερο παιδί των αείμνηστων περιπτερούχων Γιώργη και Γωγώς, γεννήθηκε στον Πύργο στις 2-1-1955, στην περιοχή των παλιών «Φυλακών» στο τέλος της οδού Γερμανού. Μαζί με τους βιοπαλαιστές γονείς του, την πρωτότοκη Αγαθή και τα υπόλοιπα αδέρφια του, την Ευτυχία, τον Σάκη και την Ελένη, αποτέλεσαν μια θαυμάσια οικογένεια μέχρι που το κάθε παιδί τράβηξε το δρόμο του. Μετά το γυμνάσιο και μία σύντομη διαδρομή ενός έτους στην Ιταλία εισήχθη στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών δίνοντας τις απαιτούμενες εξετάσεις. Με την απόκτηση του πτυχίου του πρόσφερε με ενθουσιασμό τις γνώσεις του στο Λαϊκό Νοσοκομείο της Αθήνας μέχρι να ολοκληρωθεί ως χειρουργός ουρολόγος. Το ταλέντο, η συνέπειά του και οι γνώσεις του εκτιμήθηκαν απ’ τους καθηγητές της Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Παρά την πίεση που του άσκησαν για να μείνει στην πρωτεύουσα, οι σειρήνες της επιστροφής ηχούσαν στην καρδιά του. Επέλεξε τον δρόμο της προσφοράς στο μικρό παρεξηγημένο μικροαστικό περιβάλλον του Πύργου, όπως και πολλοί συμμαθητές του για να δώσει τις μάχες του: Ως αγροτικός γιατρός στο Επιτάλιο, ως ιδιώτης γιατρός για ένα χρόνο στην οδό Θεμιστοκλέους, ως νοσοκομειακός γιατρός, ως Διευθυντής της Ουρολογικής, ως πρόεδρος του επιστημονικού συμβουλίου της νοσηλευτικής μονάδας νομού Ηλείας, ως μέλος των εκάστοτε διοικητικών συμβουλίων του Ιατρικού συλλόγου υπηρετώντας από διάφορες θέσεις, ως εκπρόσωπος στον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο, ως μέλος του Πανηλειακού και ως πολίτης του Δήμου Πύργου υπήρξε σχεσιοδυναμικός.
Ως μαχητής γιατρός έβαλε πίσω τα προβλήματά του και πάλευε στην πρώτη γραμμή για τους ασθενείς του, ακόμη και σε στιγμές που φόρτωνε τη δική του υγεία, απαρνούμενος τις ενδείξεις. Για χάρη των ασθενών του ταρακούναγε τα θεμέλια της δικής του υγείας. Η σύγκρουση μεταξύ ψυχής και καθήκοντος ήταν μόνιμη για τον επί χρόνια Διευθυντή της Ουρολογικής κλινικής του Νοσοκομείου του Πύργου. Ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο πόλους, πάλεψε ο dr Γιαννόπουλος. Φωτιζόταν το πρόσωπό του όταν προστάτευε την υγεία και τα όνειρα της ζωής πολλών συμπολιτών μας. Με την παρουσία του στο δημόσιο νοσοκομείο υπερασπιζόταν το μέγιστο αγαθό των ανθρώπων τονίζοντας αυτό που κάθε ενσυνείδητος γιατρός που νιώθει υπηρέτης του αληθινού αξιακού κώδικα της ζωής οφείλει να πιστεύει: Τη δωρεάν πρόσβαση στις υπηρεσίες του.
Ως αυτοδιοικητικός εξελέγη το 1982 δημοτικός σύμβουλος με Δήμαρχο τον Λάμπη Κανελλακόπουλο. Αργότερα νομαρχιακός σύμβουλος με τον Θανάση Ράλλη. Διευθυντής ουρολογικής κλινικής του Νοσοκομείου από το 1984, παρουσίασε με ειλικρινή τρόπο τα τεράστια προβλήματα του συστήματος υγείας της περιοχής. Παρέμεινε στο πλευρό της λαϊκής τάξης, αντιμετώπισε ως κυματοθραύστης το ιδεολογικό, πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι στη συγκρουσιακή σχέση προόδου και οπισθοδρόμησης. Αρνήθηκε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην εξουσία, ωστόσο προσπάθησε με θάρρος ν’ αλλάξει τις βαθιά ριζωμένες απόψεις που αποτελούν ακόμη και σήμερα τροχοπέδη στην πρόοδο.
Στη μοναδική πρόκριση του Πανηλειακού, που συντάραξε το Πανελλήνιο για το κύπελλο Ελλάδας απέναντι στη Λάρισα, δεν ήθελε να μπει στο κάδρο της φωτογραφίας που δημοσιεύουμε. Ήταν μέλος του Δ.Σ. της ομάδας και το δικαιούταν με το παραπάνω, αλλά δεν διακατεχόταν από το κοινωνικό άγχος της προβολής. Εστίασε «προς τα μέσα και όχι προς τα έξω». Έτσι ήταν ο Θάνος δεν ανησυχούσε για τις αρνητικές συμπεριφορές που πολλοί φοβούνται ότι θα αντιμετωπίσουν από άλλους. Αντιμετώπιζε με αυτοπεποίθηση, δυναμικότητα, δικαιοσύνη και αυτοκριτική τους κοινωνικούς του φόβους γι αυτό πρόσφερε χωρίς να το «πουλάει». Αν ενδιαφερόταν για τα υλικά αγαθά θα έμενε στην Αθήνα.
Είχε καταθέσει κι αυτός πολλά χρήματα στον Πανηλειακό που λάτρεψε όχι μόνο εκείνη την εποχή που τον υπηρέτησε επί προεδρίας Ζαχαριάδη (ιατρού) αλλά και μετέπειτα. Πίστευε στην έννοια ομάδα, πέραν της αναψυχής και ποτέ δεν έκρυψε την εκτίμησή του και για τον Παναθηναϊκό.
Ο Θάνος έπραττε και δεν μίλαγε. Έδινε χωρίς αντιπαροχή. Στήριζε χωρίς να γκρινιάζει. Αγέρωχος, ευαίσθητος χαρακτήρας, Πυργολάτρης. Δημιούργησε με τη σύζυγό του Ντίνα και τα δύο τους παιδιά τους οικονομολόγους Γιώργο και Ιωάννα μια άριστη οικογένεια.
σ.σ. Οι φωτογραφίες συμπεριλαμβάνονται στο υπό δημοσίευση βιβλίο του υπογράφοντα «Πανηλειακός ετών 1957-1988».
