Αγαπητοί μας λίγες ήμερες έμειναν πριν να εορτάσουμε την μεγάλη εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου και να τιμήσουμε το έπος του 1940, που φέτος μάλιστα συμπληρώνονται ακριβώς 80 χρόνια από εκείνη την ένδοξη και ευλογημένη ημέρα που έμελλε να αποτελέσει μία από τις κορυφαίες στιγμές της διαχρονικής πορείας του Έθνους μας ενθυμούμενοι έτσι τις ένδοξες σελίδες της ιστορίας που έγραψαν με τον αγώνα τους και με το αίμα τους οι πατέρες μας στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας.
Οι Έλληνες προγονοί μας στις 28 Οκτωβρίου του 1940 με στεντόρεια την φωνή είπαν: ΟΧΙ στην ταπεινωτική παραίτηση από τα προαιώνια κληροδοτήματα της Ιστορίας τους. ΟΧΙ στην διαγραφή του ανεξίτηλου «Μολών λαβέ». ΟΧΙ στην ορθολογική και μονοσήμαντη αποδοχή της ανισότητας των στρατιωτικών δυνάμεων. ΟΧΙ στην αναξιοπρεπή δειλία. ΟΧΙ στην αποδοχή της σκλαβιάς. ΟΧΙ στο προαιώνιο δηλητήριο του διχασμού. Συγχρόνως όμως με όλα αυτά τα ΟΧΙ είπαν και το εμβληματικό ΝΑΙ στον «υπέρ πάντων αγώνα».
Με αυτά λοιπόν τα ΟΧΙ και τα ΝΑΙ αγαπητοί μας δομήθηκε το βιωμένο φρόνημα εκείνης της ηρωϊκής γενιάς του 1940, των παπούδων και των πατεράδων μας. Αυτό το φρόνημα τους έκανε ατρόμητους μαχητές, με αδιαμφισβήτητη αναγνώριση από έθνη με μεγάλα ονόματα και πολυάριθμους στρατούς που, όμως, είχαν υποχωρήσει στην βία…
Αυτά καλούμαστε να κάνουμε και εμείς σήμερα εάν θέλουμε να τιμούμε αληθινά και με όλη την καρδιά μας τους ηρωϊκούς προγόνους μας. Αυτό καλούμεθα να κάνουμε και εμείς σε μία εποχή δύσκολη, ύποπτη και επικίνδυνη, κατά την οποία εκτός από την απειλή του COVID-19, που πλήττει όλο και περισσότερους συνανθρώπους μας από τον περασμένο Μάρτιο στην χώρα μας και οδηγεί κάποιους από αυτούς δυστυχώς ακόμη και στον θάνατο. Επί πλέον έχουμε να αντιμετωπίσουμε τώρα και τις απειλές των γειτόνων μας που αναζητούν ευκαιρία να καταπατήσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της ένδοξης πατρίδας μας και ονειρεύονται με την ύποπτη σιωπή των κυβερνώντων μας, ότι θα κατορθώσουν να αρπάξουν τμήματα της εθνικής μας κυριαρχίας.
Για τους παραπάνω λόγους και για πολλούς άλλους ακόμη φέτος που λόγω της συνεχιζόμενης πανδημίας του κορωνοϊού, δεν θα εορτάσουμε αυτή την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, ως οφείλουμε και ως αρμόζει, ας υψώσουμε τουλάχιστον σε κάθε σπίτι της ενορίας μας αλλά και της πόλης μας την Σημαία του Έθνους μας. Προκειμένου να μας καθοδηγεί στις επιλογές και τις αποφάσεις μας αυτές τις δύσκολες, ύπουλες και ζοφερές ημέρες. Ας βάλουμε στα μπαλκόνια μας αλλά και στις καρδιές μας επιτέλους την Σημαία της φιλτάτης Πατρίδας μας, για την οποία αγωνίσθηκαν και θυσιάσθηκαν οι ηρωϊκοί πρόγονοί μας κατά το έπος του 1940.
Ας παιανίσουμε τον Ύμνο στην ελευθερία, τον Εθνικό μας ύμνο, όχι μόνο καταθέτοντας δάφνινα στεφάνια στο Μνημείο τους αλλά και μέσα στην καρδιά μας και ας προσπαθήσουμε να συντονίσουμε μαζί του, τους παλμούς της.
Ας παρελάσουμε μόνον με την σκέψη μας και όχι όπως δυστυχώς μας είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος (στα μπαλκόνια… και στα δωμάτια μας…) στους δύσβατους και τραχείς τόπους από τους οποίους πέρασε ο Ελληνικός Στρατός μας στα παγωμένα βουνά της Αλβανίας, τιμώντας όλους τους Ήρωες μας που πότισαν με το αίμα τους και που βρίσκονται ακόμα εκεί σκορπισμένα τα τιμημένα οστά Τους!
Και ας υποσχεθούμε στους Ήρωες που τιμούμε ότι στην δύσκολη συγκυρία που βρίσκεται η πατρίδα μας σήμερα, θα προσπαθήσουμε να φανούμε αντάξιοί τους, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε το χρέος μας με την βοήθεια του Θεού και υπό την σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου, του αγίου Σπυρίδωνος και των λοιπών αγίων μας, υπό την προστασία των οποίων αγωνίσθηκαν και εκείνοι για να μας χαρίσουν την ελευθερία και την ανεξαρτησία. Ας φανούμε επιτέλους αντάξιοι των αγώνων και της θυσίας των πατέρων μας!
Οι εχθροί του Γένους μας και της χώρα μας και σήμερα αγρυπνούν και μηχανεύονται πολλά… Άλλωστε οι προκλήσεις από την γειτονική χώρα όπως προαναφέρθηκε καθημερινές και πολλές. Επίσης οι χιλιάδες των «λαθρομεταναστών» και προσφύγων, που κατακλύζουν την Χώρα μας και κυρίως τα ακριτικά νησιά μας, αποτελούν μάστιγα για την Πατρίδα μας. Η ανεξέλεγκτη εισβολή όλων αυτών με την συμβολή μάλιστα και την στήριξη δυστυχώς των εκάστοτε κυβερνώντων, αλλοιώνει την σύνθεση του πληθυσμού της Χώρας μας και εισαγάγει νοοτροπίες, ήθη και έθιμα διαφορετικά από τις αρχές μας αλλά και τα πιστεύω μας.
Για όλα αυτά όμως χρειάζεται ομοψυχία, πίστη, ενότητα και πνευματική επαγρύπνηση. Βασικά όμως στοιχεία για μία βαθύτερη και ουσιαστική συνοχή είναι ο πλούτος των πνευματικών μας δυνάμεων και παραδόσεων, όπως η καλλιέργεια της γλώσσας μας, καθώς επίσης η καλλιέργεια του πολιτισμού μας αλλά και της Ορθόδοξης Χριστιανικής πίστεως και λατρείας μας.
Αγαπητοί μας φίλοι και Χριστιανοί μας, από τα παθήματα του σκοτεινού παρελθόντος, πρέπει να πάρουμε μαθήματα για το μέλλον το δικό μας αλλά και των παιδιών μας αντιμετωπίζοντας το παρόν όχι με αδιαφορία και ωχαδερφισμό, αλλά με σύνεση, επαγρύπνηση και ομόνοια. Μόνον έτσι μπορούμε να δημιουργήσουμε και να μεγαλουργήσουμε. Ας κάνουμε και εμείς το χρέος μας, εάν θέλουμε να τους τιμούμε πραγματικά και αν θέλουμε να είμαστε αντάξιοι απόγονοί Τους!
Εκ του Ιερού Ναού Αγίου Σπυρίδωνος Πύργου
