Δύο φαντάροι κάνουν μια μεγάλη βλακεία και τους φωνάζει ο λοχίας για να τους ρίξει φυλακή.
– Λοιπόν για να μην σας τιμωρήσω θα παίξουμε ένα παιχνίδι. Θα σας αφήσω στο δάσος και με τους άνδρες μου θα βγούμε να σας βρούμε. Αν σας πιάσουμε θα σας βάλουμε φυλακή.
Τους αφήνουν λοιπόν στο δάσος. Περνάνε 45 λεπτά και ακούγεται μια κραυγή. Μετά από λίγο ακούγονται και τα σκυλιά και βρίσκουν τους δυο φαντάρους. Στην φυλακή ρωτά ο ένας τον άλλον:
– Γιατί ρε φώναξες; Δε θα μας έβρισκαν αλλιώς!
– Ακου να δεις, του λέει ο άλλος. Βρίσκω έναν θάμνο και κρύβομαι, μετά από λίγο έρχεται ένα ερωτευμένο ζευγαράκι και λέει:
– Να ένας ωραίος θάμνος ας κατουρισούμε.
– Δεν φώναξα, λέει ο φαντάρος.
Μετά από λίγο έρχεται άλλο ερωτευμένο ζευγαράκι και λέει:
– Να ένας ωραίος θάμνος ας σκαλίσουμε τα αρχικά μας.
– Ούτε τότε φώναξα, λέει ο φαντάρος.
Μετά από λίγο έρχονται δύο σκιουράκια και λέει το ένα στο άλλο:
– Να ένας ωραίος θάμνος έχει και δύο καρύδια. Πιάσε εσύ το ένα να πιάσω εγώ το άλλο. Ε, εκεί εγώ δεν άντεξα και φώναξα.
