Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΚΥΛΟΣ
Ο Μήτσος είχε το σπίτι του πάνω από το εστιατόριο του, με μόνη παρέα το αγαπημένο του ζώο. Ένα σκύλο που τον ονόμαζε Σταύρο. Μια μέρα, δυστυχώς, ο Σταύρος ψόφησε και ο Μήτσος πήγε στην ενορία της γειτονιάς του και ρώτησε τον παπά: “Πάτερ, ο σκύλος μου ο Σταύρος πέθανε. Μπορείς να του κάνεις ένα τρισάγιο σε παρακαλώ για το φτωχό ζωάκι μου, γιατί τον είχα σαν γιό μου;”
Ο πατήρ Νικόλαος κούνησε το κεφάλι του και είπε: ” Φοβούμαι πως όχι τέκνον μου. Δεν μπορούμε να κάνουμε θρησκευτικές τελετές για ζώα στην εκκλησιά μας. Από ότι ξέρω όμως, υπάρχει μια αγγλική εκκλησία στο κέντρο. Ο θεός ξέρει τι πιστεύουν αυτοί… Ίσως κάνουν κάτι αυτοί για το σκύλο σου…”
Ο Μήτσος είπε: ¨Πάω αμέσως πάτερ. Νομίζεις πως 5000€ είναι αρκετά σαν προσφορά στις υπηρεσίες τους;”
Και τότε ο Πατήρ Νικόλαος αναφώνησε: “Κύριε Ελέησον! Βρε Μήτσο γιατί δε μου λες πως ο σκύλος είναι Έλληνας Ορθόδοξος;”
