Ήταν ένας πάρα πολύ ψεύτης και ως συνήθως ήταν με την παρέα του στην καφετέρια και τους έλεγε ψεύτικες ιστορίες. Αρχίζει και τους λέει:
– Εγώ που λέτε είμαι πολύ μεγάλος κυνηγός. Μια μέρα ήμουν με το όπλο στο δάσος και τι βλέπω;
– Τι βλέπεις; Του λεν οι φίλοι του.
– Ένα τεράστιο ελάφι στα 100 μέτρα. Του ρίχνω μία και το πετυχαίνω αμέσως. Πλησιάζω αλλά ήταν τόσο μεγάλο που δεν μπορούσα να το κουβαλήσω, γι αυτό κόβω το ένα μπούτι, το βάζω στον ώμο και συνεχίζω. Προχωράω και μετά από λίγο τι βλέπω;
– Τι βλέπεις; Τον ρωτούν οι άλλοι.
– Ένα άλλο ελάφι στα 200 μέτρα. Του ρίχνω μία και αμέσως το σκοτώνω. Πλησιάζω, αλλά επειδή ήταν μεγαλύτερο από το προηγούμενο, κόβω ένα μπούτι και το βάζω στον άλλο ώμο.
Εκείνη τη στιγμή χτυπά το τηλέφωνο και ζητάνε τον ψεύτη. Αυτός λέει στην παρέα του πως δε θα αργήσει και πάει στο τηλέφωνο. Μιλάει γύρω στη μισή ώρα και επιστρέφει στην παρέα του.
– Πού είχαμε μείνει; Τους λέει.
– Εκεί που είχες τα μπούτια πάνω στους ώμους.
– Α ναι! Και της έριξα μετά έναν Π…Ο!!
