Μια κοπέλα φέρνει το φίλο της σπίτι για να τον γνωρίσει στους γονείς της, μιας και αποφάσισαν να παντρευτούν.
Αφού πέρασε λίγη ώρα λέει ο πατέρας της κοπέλας στον νεαρό:
– Θα ήθελα να μιλήσουμε μόνοι μας, πάμε λίγο στο γραφείο μου να τα πούμε.
– Εντάξει, λέει ο νεαρός.
– Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον; ρωτάει ο πατέρας.
– Έχω πάρει μια υποτροφία για το Πανεπιστήμιο.
– Είναι πολύ καλό αυτό, αλλά πως θα μπορέσεις να δώσεις στην κόρη μου ένα σπίτι για να ζήσει όπως έχει συνηθίσει;
– Θα μελετήσω σκληρά κι έχει ο Θεός.
– Για πες μου και τι θα μπορέσεις να κάνεις για να προσφέρεις στην κόρη μου το δαχτυλίδι των αρραβώνων που της αξίζει;
– Θα αφοσιωθώ στις σπουδές μου κι έχει ο Θεός.
– Και για παιδιά; Πως θα μπορέσεις να συντηρήσεις παιδιά;
– Μην αγχώνεστε κύριε, έχει ο Θεός.
Η συζήτηση συνεχίστηκε για πολύ ώρα και κάθε φορά που ο πατέρας της κοπέλας ρωτούσε κάτι,ο νεαρός έλεγε ότι έχει ο Θεός.
Αργότερα η μητέρα της κοπέλας ρωτάει τον άντρα της:
– Τι έγινε, πώς τον είδες;
– Να σου πω, δεν έχει δουλειά, δεν έχει σχέδια για το μέλλον αλλά τουλάχιστον πιστεύει ότι είμαι ο Θεός!
