Μια μέρα, ο Μπίλ Γκέιτς, σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα,(χτύπα ξύλο!). Προχωρώντας προς τους ουρανούς, συνάντησε μπροστά του την πόρτα του Παραδείσου και τον Αγιο Πέτρο, με τα κλειδιά στο χέρι.
Ο Αγιος Πέτρος λοιπόν, του λέει:
– “Τώρα βρε Μπίλ, με βάζεις προ διλλήματος: από την μία, χάρη σ` εσένα, πολλοί άνθρωποι απέκτησαν ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Από την άλλη, έφτιαξες αυτό το λειτουργικό, τα Windows 98, που καθημερινά βασανίζει πολλούς χρήστες. Πού να σε πάω τώρα; Στον Παράδεισο ή στη Κόλαση;”
Και ο Μπιλ, ψύχραιμος απαντά:
– “Ας τα δοκιμάσουμε και τα δύο και θα πάω εκεί, που μου αρέσει περισσότερο.”
– “Εντάξει. Και τι να δοκιμάσουμε πρώτα;”
– “Ε, ας δοκιμάσουμε πρώτα την Κόλαση!”
Ο Αγιος Πέτρος λοιπόν, τον οδηγεί στην Κόλαση. Μπαίνει ο Μπιλάκος μέσα και τα χάνει!
Απέραντες ακτές, καυτές γυναίκες με καυτά μπικίνι, παγωτατζήδες και άλλα ωραία.
Ο Αγιος Πέτρος, παίρνει τον Μπίλ εντυπωσιασμένο και του λέει:
– “Πάμε τώρα και στον Παράδεισο.”
Πάνε στον παράδεισο, βλέπουν σύννεφα, αγγέλους να απαγγέλουν ύμνους, τον ίδιο το Θεό να κάθεται στον θρόνο Του, κ.α.
Και τον ρωτάει ο Αγιος Πέτρος:
– “Τώρα, που τα είδες και τα δυο, πού θα ήθελες να μείνεις;”
“Στην Κόλαση βέβαια!!!”, απαντάει με σιγουριά ο Μπιλ.
– “Καλά”, λέει ο Αγιος Πέτρος, λίγο απογοητευμένος. Τον συμπάθησε βλέπετε.
Μετά από λίγες μέρες, ο Αγιος Πέτρος, πάει να δει πως περνάει ο Μπιλ στην Κόλαση.
Τον βλέπει αλυσοδεμένο, να φοράει μόνο το εσώρουχο του και να τον τσουρουφλάνε οι φωτιές από κάτω.
Μόλις τον είδε ο Μπιλ, άρχισε να ουρλιάζει:
– “Αγιε, με κορόιδεψες! Πού πήγαν οι γυναίκες με τα μπικίνι και οι ακτές;”
Και ο Αγιος Πέτρος, ήρεμος του απαντά:
– “Ήταν ένα demo.”
