Στο σχολείο η δασκάλα βάζει τα παιδιά να γράψουν έκθεση με θέμα το μήλο. Ο Τοτός όμως εκείνες τις μέρες είχε δει ένα ντοκιμαντέρ για το σκουλήκι και τη σημασία του στην φύση και έτσι γράφει: Το μήλο βγαίνει από ένα δέντρο, τη μηλιά. Όταν ωριμάζει το μήλο πέφτει από τη μηλιά και το μαζεύουμε από κάτω. Αν δεν το μαζεύουμε, τότε θα βγάλει σκουλήκια. Το σκουλήκι είναι…κτλ…
Η δασκάλα θυμώνει αλλά δεν λέει τίποτα. Η επόμενη έκθεση που βάζει στα παιδιά έχει θέμα το σπίτι και ο Τοτος γράφει: Το σπίτι είναι το μέρος που μένουμε. Το σπίτι έχει τοίχους, ταβάνι, πόρτες και παράθυρα. Τα παράθυρα είναι φτιαγμένα από ξύλο. Το ξύλο θέλει περιποίηση, γιατί αν δεν το περιποιηθούμε θα βγάλει σκουλήκια. Το σκουλήκι είναι…κτλ…
Αγανακτισμένη η δασκάλα ψάχνει να βρει ένα θέμα που να μην μπορεί να υπάρχουν σκουλίκια και βάζει έκθεση με θέμα: Το φεγγάρι. Η έκθεση του Τοτού: Χθες το απόγευμα καθόμουνα στον κήπο μας. Κάθισα μέχρι που βράδιασε και βγήκε το φεγγάρι. Άρχισα να χαζεύω το φεγγάρι και πόσο όμορφο είναι ήταν. Ξαφνικά, εκεί που κοιτούσα το φεγγάρι, σκύβω κάτω και τι να δω; Στα πόδια μου ήταν ένα σκουλήκι. Το σκουλήκι είναι…κτλ…
