Γράφει ο πατηρ Νικόλαος Κατσηδήμας
Ευρισκόμενοι μέσα στην χαρμόσυνη και πανευφρόσυνη περίοδο της Αναστάσεως, για μία ακόμη φορά βρεθήκαμε στην γενέτειρα πόλη της Γαστούνης την Τρίτη του Πάσχα, για να προσκυνήσουμε την θαυματουργή εικόνα της «ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ», στην οποία οφείλω πολλά όπως άλλωστε και όλοι οι κάτοικοι της Γαστούνης.
Πλήθος ευλαβών και φιλέορτων Χριστιανών από την Γαστούνη και την ευρύτερη περιοχή του Δήμου Πηνειού, παρακολουθησε την Αναστασιμη Αρχιερατικη Πανηγυρική Θεία Λειτουργία και μετά ακολούθησε η περιφορά της Θαυματουργής Εικόνας της Παναγίας μας, η οποία μεταφέρθηκε στον νεοαναγειρόμενο Ιερό Ναό των Αγίων Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης, στην Μικρασιατική συνοικία της Αγγινάρας.
«ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΗΣ ΚΑΥΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΑΠΗ….».
Πρόκειται για ένα έθιμο που έχει τις ρίζες του, στην περίοδο της Τουρκοκρατίας και καθιερώθηκε μετά τα γεγονότα του 1767. Σύμφωνα με τον θρύλο την Δευτέρα του Πάσχα του 1767, εορτή της Παναγίας μας και ξημερώνοντας Τρίτη του Πάσχα αναμενόταν μεγάλο κακό σαν εκδίκηση στους ραγιάδες που άρχισαν να επαναστατούν κατά των Οθωμανών κατακτητών.. Ο Πασάς της περιοχής θέλοντας να τιμωρήσει του Έλληνες για την ανυπακοή τους. έστειλε έναν «Αράπη» με την εντολή να καταστρέψει την Ιερή Εικόνα της Παναγίας στην Καθολική της Γαστούνης. Όμως καθώς ετοιμαζόταν να της φέρει το πρώτο χτύπημα, εξαφανίσθηκε.
Το περιστατικό γέμισε τρόμο και αγωνία τους υπόδουλους Έλληνες και κατοίκους της Γαστούνης, καθώς πίστευαν ότι η οργή του Πασά θα ξεσπάσει πάνω τους. Έτσι όλοι οι Χριστιανοί της περιοχής ξενύχτησαν, προσευχόμενοι. Το επόμενο πρωί, ο «Αράπης» βρέθηκε αναίσθητος στα σκαλιά της Εκκλησίας, ενώ στα χέρια του κρατούσε ένα κλαδί φοίνικα. Όταν συνήλθε, διηγήθηκε μια ιστορία που έκανε όλους να μιλήσουν για θαύμα. Σύμφωνα με τα όσα είπε ο Τούρκος στρατιώτης, μόλις πήγε να χτυπήσει την Ιερή και Θαυματουργή Εικόνα, η Παναγία εμφανίσθηκε μπροστά του και τον μετέφερε στην Αραβία. Εκεί συναντήθηκε με την αδελφή του Πασά, η οποία του έδωσε και το κλαδί του φοίνικα για να το δώσει στον αδερφό της. Μόλις ο Πασάς έμαθε την ιστορία, χάρισε τον Ιερό Ναό στους κατοίκους της περιοχής μαζί με μεγάλη γεωργική έκταση και από τότε σταμάτησε να τους ενοχλεί και να τους απειλεί. Το «κάψιμο του Αράπη», αυτή την ημέρα τέλος αγαπητοί μου, συμβολίζει την απαλλαγή της περιοχής μας, από την αγριότητα που έφερε ο Ιμπραήμ.
Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΤΑΦΥΓΗ-ΒΑΚΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΜΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΓΑΣΤΟΥΝΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
