Τη Δευτέρα 11 Αυγούστου, στην 4η Γιορτή Αγροτουρισμού που διοργάνωσε ο Δήμος Αρχαίας Ολυμπίας, η κ. Γωγώ Μουρούτη Σακέλλη και οι χορευτικές ομάδες του Πελοπίου, του Πλατάνου και της Αρχαίας Ολυμπίας μάς ταξίδεψαν στον χρόνο. Μας πήγαν πίσω, σε χρόνια περασμένα, όπου το κάθε σπίτι έφτιαχνε μόνο του τα αγαθά που του ήταν απαραίτητα: τρόφιμα, ενδυμασία κλπ. Το πιο απαραίτητο και το πιο πολύτιμο εργαλείο σε τούτη τη διαδικασία έπαιζε φυσικά ο αργαλειός, εφεύρεση αρχαιότατη με τα βασικά στοιχεία της λειτουργίας του να παραμένουν σχεδόν αναλλοίωτα μέχρι σήμερα. Έχοντας αργαλειό στο σπίτι της, στο πιο ευάερο και πιο ευήλιο δωμάτιο, κάθε αγροτική οικογένεια ήταν σαν να είχε στη δούλεψή της ένα ατομικό υφαντουργικό εργαστήρι που κάλυπτε όλες τις ανάγκες σε είδη ρουχισμού και κλινοσκεπασμάτων, κάθε μεγέθους και διάφορων σχεδίων.
Αφού έγινε λοιπόν μία ιστορική αναδρομή στο ρόλο του αργαλειού από την εποχή του Ομήρου έως σήμερα, τονίστηκε η μεγάλη του σημασία στην οικονομία του σπιτιού. Έπειτα, στήθηκε ένας αργαλειός δείχνοντας ότι το στήσιμό του δεν ήταν και τόσο εύκολη υπόθεση. Ήθελε σταθερότητα και ζύγισμα, για να μη μετατοπίζεται με τα τραντάγματα από τις κινήσεις που έκανε η νοικοκυρά.
Κύριες πρώτες ύλες της κλωστής ήταν το μαλλί (η σπουδαιότερη), το βαμβάκι, το λινάρι και το μετάξι. Για να φτάσουν αυτά τα υλικά στον αργαλειό, έπρεπε να προηγηθεί μια μακριά διαδικασία. Τα μέλη λοιπόν των χορευτικών ομάδων αναπαράστησαν αυτή τη διαδικασία, με μία σειρά δρώμενων που εκτέλεσαν με κέφι και χιούμορ από τους διαλόγους της κ. Μαρίας Μπίρμπα. Αρχικά, αναπαραστάθηκε το πλύσιμο των μαλλιών που είχαν κουρευτεί την άνοιξη από την πλάτη των προβάτων, για να καθαρίσουν από διάφορες βρωμιές αλλά και από το φυσικό λίπος που περιείχαν. Έπειτα, προχώρησαν στο κοπάνημα των μαλλιών για να τα μαλακώσουν ώστε να μπορέσουν να τα δουλέψουν αργότερα, και στο στέγνωμά τους για να μην μουχλιάσουν και για να μπορούν να τα ξάνουν μετά. Επειδή το στέγνωμα ήταν μια χρονοβόρα διαδικασία, για να περάσει η ώρα ευχάριστα οι νοικοκυρές-μέλη των χορευτικών ομάδων κάλεσαν τη χορευτική ομάδα των εφήβων της Αρχαίας Ολυμπίας να μας ταξιδέψουν με χορούς και μαντινάδες στην όμορφη Κρήτη, παινεύοντας τα θρυλικά, αθάνατα και πανέμορφα υφαντά της. Μετά, οι νοικοκυρές έξαναν τα μαλλιά για να πετάξουν τα σκουπιδάκια από μέσα και τα διάλεξαν σε μακριά μαλλιά για να φτιάξουν καρπέτες και φλοκάτες, και σε κοντά μαλλιά για φορεσιές, σεντόνια και κιλίμια. Έτσι, τα χώρισαν και τα έκαναν τουλούπες. Ακολούθησε το γνέσιμο με τη θρυλική και χιλιοτραγουδισμένη ρόκα για να βγάλουν από την τουλούπα κλωστή. Αυτή ήταν μια διαδικασία που χρειαζόταν πολλή υπομονή ώστε να γίνει το νήμα λεπτό, οπότε δύο νοικοκυρές πήραν τις ρόκες με τις δρούγες τους παραμάσχαλα και γύρισαν βόλτα σε όλο το χωριό ?στους θεατές- μαθαίνοντας τα νέα τους και κάνοντας και τη δουλειά τους ταυτόχρονα. Τέλος, αφού έβαψαν τις κλωστές με φυσικές πρώτες ύλες και τις τύλιξαν με την ανέμη σε μασούρια, φτάσαμε στον αργαλειό που η υφάντρα ξεδίπλωσε την τέχνη της και την αξία της.
Κάθε δρώμενο συνοδευόταν από τραγούδια και χορούς εμπνευσμένα από τον αργαλειό και τη ρόκα. Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν ακούσαμε «Το τραγούδι του αργαλειού ΤΑΚΟΥ-ΤΑΚΟΥ», τη «Ρηνούλα-Κατερινούλα», τον «Αργαλειό» με τον Ρούκουνα, Κρητικούς χορούς , «Πάρε Μαριώ τη ρόκα σου», τον «Μαλαματένιο αργαλειό» και για το κλείσιμο-χαιρετισμό όλων των χορευτικών ομάδων το θρυλικό «Αχ αυτός ο αργαλειός σου» του Ξηλούρη.
Στα τραγούδια συμμετείχαν ο κ.Νίκος Μάστορας με την κιθάρα του και η μαθήτρια Λίνα Λίγκα με το βιολί της.
Την επιμέλεια της βιντεοπροβολής είχε η κ. Μαρία Κοτσόβελου.