Του Μιχάλη Κατρίνη
Ο πρόσφατος ανασχηματισμός ήταν άνευρος, δεν έδωσε πνοή ανανέωσης και δεν σηματοδότησε την επανεκκίνηση του κυβερνητικού σχήματος στη μετα-μνημονιακή εποχή. Ήταν, με λίγα λόγια, η ίδια συνταγή μιας ξαναζεσταμένης σούπας με γεύση από μπαγιάτικο κρέας.
Οι επιλογές του κ. Τσίπρα χαρακτηρίζονται από την απώλεια ιδεολογικού στίγματος της κυβέρνησης και την αγωνιώδη προσπάθεια για παράταση του βίου της. Με κάθε τρόπο, χωρίς φραγμούς και όρια. Όπως ακριβώς πολιτεύεται, δυστυχώς, ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2010 ως σήμερα.
Η στρατηγική επιλογή του κ. Τσίπρα για διεμβολισμό του κεντροαριστερού χώρου περιορίστηκε στην πενιχρή συμμετοχή πρόθυμων στελεχών που έχουν εδώ και καιρό αδρανοποιηθεί, χωρίς διείσδυση στο δημοκρατικό ακροατήριο. Η στάση τους, στη συνείδηση του κόσμου, θα κριθεί και υπό το πρίσμα της ένθερμης συμμετοχής τους σε κομματικά, κυβερνητικά ή διορισμένα βουλευτικά αξιώματα τις περιόδους της παντοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ.
Την ίδια στιγμή, η εξαγγελία Τσίπρα και κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ για τη δημιουργία αντιδεξιού μετώπου καταρρέει με την ενίσχυση του κ. Καμμένου και τη συμμετοχή στελεχών με θορυβώδη πορεία στη συντηρητική παράταξη, όντας αυτόκλητοι υπερασπιστές της φρενήρους διακυβέρνησης Καραμανλή 2004-2009.
Η κυβέρνηση Τσίπρα καθίσταται ένα συνονθύλευμα ετερόκλητων πολιτικά μελών, χωρίς κοινή άποψη, στάση και στρατηγική για το πώς φθάσαμε στην κρίση, πως τη διαχειριστήκαμε, αλλά και πως θα φύγουμε οριστικά από αυτή.
Την ίδια στιγμή, η στρατολόγηση μέσω της συμμετοχής στην κυβέρνηση εκλεγμένων με άλλα κόμματα βουλευτών σε συνδυασμό με την ενίσχυση των “μονίμως διαφωνούντων” ΑΝΕΛ δείχνει ότι ο κ. Τσίπρας αγωνιά μόνο για την αριθμητική διεύρυνση της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Χωρίς αναστολές και θεσμικούς φραγμούς.
Ο κ. Τσίπρας προσπαθεί, μάταια, να κερδίσει χρόνο. Στην προσπάθειά του αυτή εντάσσει και τις εκλογές της αυτοδιοίκησης με τη δημιουργία αντιδεξιών μετώπων στα οποία σκοπεύει να επενδύσει, με την ανάλογη ρητορική και με προφανή στόχευση τις εθνικές εκλογές.
Ο κύκλος της κυβέρνησης Τσίπρα έχει προ πολλού εξαντληθεί, παρά τα αποτυχημένα ρετουσαρίσματα όπως το χθεσινό. Μαζί με την κυβέρνηση, έχει εξαντληθεί η υπομονή των πολιτών αλλά και η δυνατότητά τους να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της καθημερινότητας.