Κάπως έτσι λοιπόν και με το κουβεντολόι να συνεχίζεται ασταμάτητα, μπαίνουμε στον Αύγουστο του 2019, αλλά έργο στον ορίζοντα δεν λέει να φανεί. Με τίποτα!
Είναι απίστευτο, αλλά φαίνεται ότι το έργο έχει «στοιχειώσει» για τα καλά.
Η θέση της νέας κυβέρνησης, που εκφράστηκε με τις δηλώσεις του νέου Υπουργού Υποδομών, έρχεται να περιπλέξει ακόμα περισσότερο τα πράγματα.
Γιατί η πρόταση να ακυρωθούν όλες οι υφιστάμενες εργολαβίες και να επαναδημοπρατηθεί το έργο ως ενιαίο, σίγουρα θα είναι καταστροφική για την τύχη του.
Πέρα από τις ατέλειωτες και χρονοβόρες διαδικασίες, που απαιτούνται για μια τέτοια επαναδημοπράτηση, είναι βέβαιο πως όταν ολοκληρωθούν , η χρηματοδότηση του έργου δεν θα υπάρχει πλέον και θα βρισκόμαστε στην αναζήτηση εξ’ υπαρχής χρηματοδότησης.
Είναι βέβαιο ότι στο θέμα της εξέλιξης του έργου αυτού, η προηγούμενη κυβέρνηση διέπραξε εγκληματικά λάθη. Αλλά η θέση της παρούσας κυβέρνησης να επαναδημοπρατήσει το έργο θυμίζει το «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι…»
Διαβάσαμε πρόσφατα στον τοπικό τύπο τις θέσεις και τις απόψεις παλιών και νέων τοπικών παραγόντων σχετικά με το έργο.
Κοινό συμπέρασμα των δηλώσεων αυτών ήταν ότι «Το έργο πρέπει να γίνει».
Μα κύριοι δεν βρισκόμαστε ακόμα εκεί. Η αναγκαιότητα κατασκευής του έργου έχει διαπιστωθεί πριν από πολλά χρόνια. Τώρα βρισκόμαστε πια στο δια ταύτα. Αλλά αυτό δείχνει ότι είναι πολλοί αυτοί που σε επίπεδο νομού, είτε αδιαφορούν, είτε δεν αντιλαμβάνονται την σοβαρότητα της κατασκευής του έργου.
Εδώ που φτάσαμε και έτσι όπως έχουν περιπλεχτεί τα πράγματα, φαίνεται ότι μία και μόνη λύση υπάρχει για να ξεφύγουμε από το αδιέξοδο:
* Να προχωρήσουν άμεσα οι πέντε εργολαβίες για τις οποίες έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες, με αυστηρή επίβλεψη και πιστή τήρηση των προδιαγραφών,των χρονοδιαγραμμάτων και των υποχρεώσεων.
* Να ενοποιηθούν και να επαναδημοπρατηθούν σε μία οι τρεις υπόλοιπες εργολαβίες, που παρουσιάζουν διαδικαστικά προβλήματα με σύντμηση των προθεσμιών και των διαδικασιών, όπου αυτό είναι επιτρεπτό από τον νόμο.
Ας ξανακάνουμε λοιπόν έναν λογαριασμό που βρισκόμαστε σήμερα.
*Συμπληρώνονται σε λίγο έξι χρόνια από τότε (2013), που το έργο Πάτρα-Πύργος-Τσακώνα απεντάχθηκε από την σύμβαση παραχώρησης της Ολυμπίας Οδού και άρχισε το «κατασκευαστικό του δράμα».
*Πέρασαν περισσότερα από τέσσερα χρόνια από την άνοιξη του 2015, όταν ο τότε Υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρντζης αποφάσισε την ακύρωση της δημοπράτησης του έργου ως ενιαίου και την επαναδημοπράτησή του με οχτώ εργολαβίες.
* Πέρασαν πάνω από τρία χρόνια (17/5/2016) από την διενέργεια της πρώτης δημοπρασίας του έργου από τις οχτώ συνολικά
* Πέρασε περισσότερο από ενάμιση χρόνος (6/2/2018) από την εξαγγελία του πρώην Πρωθυπουργού στο Αναπτυξιακό Συνέδριο της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος ότι το «έργο ξεκινάει άμεσα».
Α ναι… μην ξεχάσουμε: το παρατηρητήριο, που έχει συγκροτήσει η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος για να παρακολουθεί την εξέλιξη του έργου, μήπως παρατήρησε κάτι, που εμείς δεν βλέπουμε;
Έτσι λοιπόν οι μήνες και τα χρόνια περνούν, αλλά έργο δεν λέει να φανεί στον ορίζοντα.
Μέχρι να κατασκευαστεί,μπορείτε να «κάνετε τον σταυρό σας» και να κυκλοφορείτε σε έναν «Εθνικό» δρόμο:
- Με δώδεκα (12) φωτεινούς σηματοδότες, δε διαδρομή ενενήντα (90) χιλιομέτρων, δηλαδή κατά μέσο όρο κάθε 7,5 χιλιόμετρα.
- Με όριο ταχύτητας 60χλμ την ώρα!!!στην μισή περίπου διαδρομή του.
- Με εκατοντάδες ισόπεδες μικρές και μεγάλες διασταυρώσεις.
- Με πεζούς και ποδηλάτες να κυκλοφορούν στο οδόστρωμα.
- Με ανύπαρκτο φωτισμό, ακόμα και στις πιο επικίνδυνες διασταυρώσεις.
- Με πλήθος γεωργικά μηχανήματα να κινούνται στο οδόστρωμα.
- Με τεράστιες λακκούβες και κατεστραμμένο ασφαλτοτάπητα.
- Με ανύπαρκτη διαγράμμιση, που έχει προ πολλού ξεθωριάσει. (μάλλον γίνεται με ασβέστη).
- Με ελλιπέστατη σήμανση, ακόμα και στα πιο επικίνδυνα σημεία του.
- Με εκατοντάδες νταλίκες να πηγαινοέρχονται μέρα και νύχτα.
- Με όλη την κίνηση των νησιών του Ιονίου Ζακύνθου, Κεφαλλονιάς και Ιθάκης να εξυπηρετείται από το δρόμο αυτό, με προδιαγραφές κατώτερες από έναν απλό Δημοτικό δρόμο.
Τα παραπάνω αφιερώνονται για μια ακόμα φορά, σε όλους εκείνους που χρόνια τώρα, εδώ στο Νομό, επιμένουν να ωραιοποιούν τα πράγματα και να καλλιεργούν αβάσιμες ελπίδες, αντί να διεκδικούν δυναμικά.
ΗΛΕΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ