ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΓΑΤΟΥ
Σχέδιο ανάκλησης της ρύθμισης του νόμου Κατρούγκαλου που επιβάλλει τη συμμετοχή του εργοδότη, από την 1/1/2017, στο κόστος των ασφαλίστρων που αναλογούν στο «μισθό» των εργαζομένων οι οποίοι αμείβονται με «μπλοκάκι», άρχισε να επεξεργάζεται το υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης διαπιστώνοντας ανυπέρβλητα νομικά εμπόδια. Στην αδυναμία εφαρμογής, στην πράξη, της σχετικής ευνοϊκής για τους εργαζόμενους διάταξης, εφόσον δεν κατατίθεται σύμβαση παροχής εξαρτημένης σχέσης εργασίας, καταλήγει η ειδική επιτροπή που έχει συγκροτηθεί στο υπουργείο.
Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες της «Ημερησίας», το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στον τρόπο διαχείρισης των περιπτώσεων που θα προκύψουν αν ο εργαζόμενος δηλώνει ότι απασχολείται με σχέση (υποκρυπτόμενης) εξαρτημένης εργασίας και ο εργοδότης ή οι εργοδότες τους δεν το αποδέχονται, προκειμένου να αποφύγουν το πρόσθετο κόστος (καταβολή δώρων, αδειών κ.ά).
Τα στελέχη του υπουργείου και των Ταμείων συζήτησαν, ως εναλλακτικό σενάριο, το ενδεχόμενο να τεθούν φορολογικά και άλλα κριτήρια (ποσοστό του εισοδήματος που προκύπτει από την αμοιβή με «μπλοκάκι», τη διάρκεια της απασχόλησης κ.ά.) αποσυνδέοντας τον τρόπο αμοιβής από τη μορφή της εργασιακής σχέσης. Και σε αυτή την περίπτωση, ωστόσο, υπάρχει ο κίνδυνος μετακύλισης στον εργαζόμενο ολόκληρου του βάρους της ασφάλισης μέσω… περικοπής του «μισθού». Μολονότι δεν έχουν, ακόμη, ληφθεί τελικές αποφάσεις, τα ίδια στελέχη δηλώνουν ότι «η διάταξη που έχει ψηφιστεί θα αλλάξει», ενώ θεωρούν ότι ασφαλέστερη λύση θα ήταν οι εργαζόμενοι να ασφαλίζονται ως ελεύθεροι επαγγελματίες, καταβάλλοντας οι ίδιοι τις εισφορές.
Η ΔΙΑΤΑΞΗ
Η «γκρίζα», όπως αποδεικνύεται, διάταξη του νόμου 4387/16 προβλέπει ότι «στους ασφαλισμένους οι οποίοι αμείβονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών για τους οποίους προκύπτει ότι το εισόδημά τους προέρχεται από την απασχόληση σε ένα ή και δύο πρόσωπα (φυσικά και νομικά) εφαρμόζονται αναλογικά ως προς το ύψος, τον τρόπο υπολογισμού και τον υπόχρεο καταβολής της εισφοράς οι διατάξεις του άρθρου 38». Δηλαδή θα γίνεται επιμερισμός της εισφοράς για σύνταξη (20%) με τον εργοδότη οπότε ο εργαζόμενος θα καταβάλει το 6,67% για την απασχόλησή του στον εργοδότη και ο εργοδότης το 13,33%. Νομικοί αλλά και στελέχη των Ταμείων επισημαίνουν ότι, αν υπήρχε υποχρεωτική συμμετοχή του εργοδότη στο κόστος της ασφάλισης για τον κλάδο της σύνταξης, θα έπρεπε να γίνει αντίστοιχος επιμερισμός για την εισφορά ασθενείας ( 7,10%, οπότε ο εργαζόμενος θα καταβάλει το 2,55% και ο εργοδότης το 4,55%), την επικουρική ασφάλιση (3,5% ο εργαζόμενος και 3,5% ο εργοδότης) ή ακόμη και για τον κλάδος ανεργίας του ΟΑΕΔ.
ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΡΑ
Οι μηνιαίες εισφορές που αναλογούν σε «μισθό» από μπλοκάκι π.χ 700 ευρώ σε 1 εργοδότη φθάνουν τα 238,70 ευρώ. Αν επιμεριστούν με τον εργοδότη, το «βάρος» μοιράζεται ως εξής:
- Για τη σύνταξη θα καταβάλλονται 140 ευρώ, 46,69 ευρώ από τον ασφαλισμένο και 93,31 ευρώ από τον εργοδότη.
- Για την ασθένεια αναλογούν 49,7 ευρώ, από τα οποία ο ασφαλισμένος θα καταβάλλει 17,85 ευρώ και ο εργοδότης 31,85 ευρώ.
- Για την επικουρική ασφάλιση αναλογούν 49 ευρώ, 24,5 ευρώ από τον ασφαλισμένο και 24,5 ευρώ από τον εργοδότη.
Το πρόβλημα
Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες της «Ημερησίας», το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στον τρόπο διαχείρισης των περιπτώσεων που θα προκύψουν αν ο εργαζόμενος δηλώνει ότι απασχολείται με σχέση (υποκρυπτόμενης) εξαρτημένης εργασίας και ο εργοδότης ή οι εργοδότες τους δεν το αποδέχονται, προκειμένου να αποφύγουν το πρόσθετο κόστος (καταβολή δώρων, αδειών κ.ά).
Εναλλακτικό σενάριο
Τα στελέχη του υπουργείου και των Ταμείων συζήτησαν, ως εναλλακτικό σενάριο, το ενδεχόμενο να τεθούν φορολογικά και άλλα κριτήρια αποσυνδέοντας τον τρόπο αμοιβής από τη μορφή της εργασιακής σχέσης.
