Σε πελάγη ευτυχίας πλέει η Αντιγόνη Κουλουκάκου καθώς σε λίγο καιρό θα φέρει στον κόσμο το πρώτο της παιδί. Την αποκάλυψη έκανε η ίδια σε συνέντευξη στο BEAUTÉ που κυκλοφορεί με τη Real News.
Τα πρώτα λόγια για την εγκυμοσύνη της
«Είμαι πολύ χαρούμενη, διανύω μια πολύ ευτυχισμένη και δημιουργική περίοδο. Ανακαλύπτω πράγματα που δεν φανταζόμουν πως θα μου συνέβαιναν ή θα ένιωθα στα 40+: αντοχές, δυνάμεις, αυτοπεποίθηση, μια κρυμμένη εσωτερική δύναμη…Πάντα θεωρούσα πως είμαι δυνατή, όμως τώρα μου αποκαλύπτονται κι άλλες άγνωστες πτυχές μου.
Είναι μια ευχάριστη έκπληξη. Δεν απέχει πολύ από αυτό που είμαι στην πραγματικότητα, γιατί είμαι φύσει και θέσει αισιόδοξος άνθρωπος, ακόμη κι αν ο κόσμος μου γκρεμίζεται πιστεύω πως στο τέλος κάτι καλό θα συμβεί. Όταν όμως μου συμβαίνει κάτι ευχάριστο, τότε το θεωρώ ευλογία, και αυτή είναι μια ευλογημένη περίοδος» ανέφερε αρχικά η Αντιγόνη Κουλουκάκου.
Πώς βιώνεις την αναμονή του νέου μέλους της οικογένειας;
Πριν από το ευχάριστο γεγονός της εγκυμοσύνης μου, είχε προηγηθεί ένα μεγάλο roller coaster συναισθημάτων. Έχω προβληματιστεί πάρα πολύ για τη θέση μου και για το ποια πρέπει να είμαι απέναντι στα δύο παιδιά του συντρόφου μου, που τα αισθάνομαι πολύ παιδιά μου. Και αναρωτιόμουν: “Μήπως τα νιώθω υπερβολικά παιδιά μου, μήπως είμαι πιο πολύ φίλη τους, μήπως είμαι απλώς κηδεμόνας τους ή απλώς σύντροφος του μπαμπά τους;” Τελικά, κατέληξα ότι όλα αυτά είναι… μπούρδες.
Με όλο τον σεβασμό απέναντι στη βιολογική μητέρα τους, με την οποία έχουμε άριστες σχέσεις, αισθάνομαι και μαμά τους. Νιώθω τέτοια αγάπη προς αυτά τα παιδιά και δέσιμο μαζί τους, που ο ερχομός του τρίτου παιδιού μας, μας συνδέει ακόμη περισσότερο, είναι το αδελφάκι τους. Αυτό μόνο να ενισχύσει μπορεί και να κάνει και τη δική μου θέση ακόμα πιο ξεκάθαρη. Αισθάνομαι απενοχοποιημένο τον ρόλο της μητέρας. Είμαι λοιπόν μια μαμά τριών παιδιών που τα λατρεύω!
Το προσπάθησες να σε αγαπήσουν τα παιδιά του συντρόφου σου;
Αν αυτά τα παιδιά δεν με ήθελαν πραγματικά, θα είχε λήξει το θέμα. Ό,τι και να έκανα δεν θα είχε κανένα νόημα. Τα παιδιά μας επιλέγουν, πάντα. Από τη στιγμή που σε επιλέγουν και σου προσφέρουν την αγάπη τους, αυτό το ανεκτίμητο δώρο ζωής, εσύ θα πρέπει να το φυλάς σαν κόρη οφθαλμού. Είμαι βαθιά ευγνώμων. Το έχω πει και στον σύντροφό μου “Ακόμη κι αν χωρίσουμε και δεν ξαναμιλήσουμε ποτέ, αυτά τα παιδιά θα είναι πάντα και παιδιά μου.
Είχες επιθυμία να αποκτήσεις δικό σου παιδί;
Όχι. Παρ’ όλο που θεωρώ πως είμαι γεννημένη μαμά. Τα αγαπάω πολύ τα παιδιά. Από μικρή έλεγα πως θα υιοθετήσω. Δεν είχα το κόλλημα πως πρέπει να είναι βιολογικό μου παιδί για να το αγαπήσω. Πονάει η καρδιά μου για τα παιδιά όλου του κόσμου και κάποια στιγμή στη ζωή μου εύχομαι να μπορέσω να ασχοληθώ με παιδιά που έχουν ανάγκη.
