Γράφει ο Χάρης Κανελλακόπουλος
Ακούω στο βήμα τους τον αντίλαλο της σιωπής στους δρόμους της μικρής μου πόλης.
Ίδιοι ηθοποιοί ίδιοι κομπάρσοι σε διαφορετικό σκηνικό μιας αστείας παράστασης.
Πρωταγωνιστές και ψηφοφόροι μιας κοινωνικής προσφοράς με αποκριάτικες παρελάσεις ανταλλαγών.
Θα σου δώσω κάτι και θα σου πάρω κάτι άλλο……
Εδώ είμαι για σένα αλλά κι εσυ μην με ξεχάσεις…….
Και η παρέλαση θ’αρχισει.
Η γιορτή θα εξαργυρώσει την δόξα και με την σειρά της τον πλούτο.
Μόνο τα μικρά παιδιά θα κρατήσουν το γέλιο τους και οι μεγάλοι θα λύνουν σταυρόλεξα με ψήφους και απορίες.
Και η παρέλαση θ’αρχισει.
Όμως τίποτα δεν θ’αλλαξει .
Στο στενό πέρασμα της κάλπης κάποια όνειρα θα στριμωχτούν .
Κάποια θα ζησουν……
Και κάποια αλλα θα ακολουθήσουν τις προεκλογικές παραστάσεις με τις αποκριάτικες παρελάσεις.Υποκριτικά…..
Πίσω από μάσκες στο σταυροδρόμι της μικρής μου πόλης με τις φωτιές που αφήνουν ύποπτες σκιές στο τοπιο.
Στο σταυροδρόμι που άφησε τα ρούχα της η μικρή μου πόλη και ψάχνει κάπου να ζεσταθεί……
