Από το καλοκαίρι που μας πέρασε, η στασιμότητα και η ανασφάλεια λόγω της πανδημίας διαπερνά τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό της χώρας. Με τη χώρα να εισέρχεται στο δεύτερο lockdown, τις επιχειρήσεις κλειστές, με μειωμένους τζίρους και εξαιρετικά αργούς ρυθμούς στην ενίσχυση της ρευστότητας, αλλά και χιλιάδες εργαζόμενους σε αναστολή, οι προοπτικές διαγράφονται εξαιρετικά δυσοίωνες.
Την ώρα που οι προβλέψεις για την οικονομία αναθεωρούνται συνεχώς προς το χειρότερο, δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για αδράνεια και μεγάλα λόγια. Δεν αρκούν οι αόριστες εξαγγελίες, χρειάζονται συγκεκριμένα μέτρα και χρονοδιαγράμματα υλοποίησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι βρισκόμαστε στις αρχές Νοεμβρίου και η τρίτη φάση της επιστρεπτέας προκαταβολής στις επιχειρήσεις που εξαγγέλθηκε τον Ιούλιο από τον κ. Μητσοτάκη δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί!
Είναι προφανές ότι η απόσταση που χωρίζει την κυβέρνηση από την πραγματικότητα που βιώνουν χιλιάδες επαγγελματίες και εργαζόμενοι είναι πολύ μεγάλη.
Αλλιώς πώς να ερμηνευθούν οι χθεσινές εξαγγελίες της κυβέρνησης, εν’ όψει του 2ου lockdown;
- Καμία μέριμνα για επιστήμονες-αυτοαπασχολούμενους-επαγγελματίες που παραμένουν ανοικτοί σε μία ‘’νεκρή’’ αγορά, άγνωστο για πόσο διάστημα. Ούτε μετάθεση φορολογικών, ασφαλιστικών και δανειακών υποχρεώσεων, ούτε κάποιο άλλο μέτρο στήριξης (εκτός, ίσως της μείωσης ενοικίου)
- Καμία δέσμευση για το πότε θα χορηγηθεί η ρευστότητα με τη μορφή της επιστρεπτέας προκαταβολής κατά 50%. Οι τρεις προηγούμενες φάσεις ολοκληρώθηκαν σε διάστημα 2-3 μηνών…
- Καμία πρόνοια για την επιστροφή του 50% μόνο από τις 2 πρώτες φάσεις της επιστρεπτέας προκαταβολής, αφού οι επιχειρήσεις ήταν πληττόμενες και τότε και τώρα
- Κανένα σχέδιο για τις επιταγές, την αποπληρωμή και τη μετάθεσή τους, επιταγές οι οποίες ‘’πάγωσαν’’ ήδη μετά την αναγγελία του lockdown από τον πρωθυπουργό
Η κυβέρνηση πιάστηκε εντελώς απροετοίμαστη, τόσο στον τομέα της διαχείρισης της έξαρσης του δεύτερου κύματος της πανδημίας, όσο και στα άμεσα μέτρα ανακούφισης των επιχειρήσεων και τόνωσης της αγοράς.
Με την πτώση του τζίρου να υπερβαίνει τα 50 δις ευρώ το 2020, την ύφεση να ξεπερνά το 10%, και την ανεργία να ανεβαίνει πάνω από το 20%, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι σε αυτές παραμένουν ο μεγάλος ασθενής των οικονομικών συνεπειών του κορωνοϊού.
Ο εμπορικός κόσμος, με πολλά ‘’τραύματα’’ από τη δεκαετή κρίση, στενάζει από την έλλειψη ρευστότητας. Πρόκειται για μια εκρηκτική συνθήκη, καθώς η χρηματοδότηση είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση χιλιάδων επιχειρήσεων που κατάφεραν να παραμείνουν όρθιες.
Αντί όμως για ένα συνεκτικό και συγκεκριμένο σχέδιο στήριξης, η κυβέρνηση επέλεξε τη στιγμή αυτή για να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου σε μια σειρά από μέτωπα.
Νέο πτωχευτικό, επίσπευση υποθέσεων του Ν.3869/10 με το χαρακτηρισμό των οφειλετών ως ‘’δόλιων’’, χαρακτηρισμός που θα τους συνοδεύει και στην πτώχευση, με δυσμενείς συνέπειες. ‘’Δόλιοι’’ γιατί δανείστηκαν πάνω από τις δυνατότητές τους (ποιος ενέκρινε άραγε το δάνειο;), όχι γιατί δεν πλήρωσαν το δάνειο λόγω της οικονομικής αδυναμίας!
Στο Κίνημα Αλλαγής δεν μιλάμε θεωρητικά. Έχουμε καταθέσει και συνεχίζουμε να καταθέτουμε προτάσεις που συνδιαμορφώνουμε με τον κόσμο της αγοράς, με τους εργαζομένους και τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες.
Γι’ αυτό και έχουμε πλήρη συναίσθηση των αδιεξόδων που βιώνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι, αδιέξοδα τα οποία η κυβέρνηση δεν μπορεί να καλύψει με επικοινωνιακούς όρους. Όπως πάντα, στεκόμαστε στο πλευρό τους. Στο πλευρό τους, για την επιβίωση της οικονομίας και της κοινωνίας.
Η κυβέρνηση οφείλει να κάνει κάνει lockdown στη στρατηγική της επικοινωνίας και να ασχοληθεί πιο συγκροτημένα με τα προβλήματα της αγοράς. Είναι αναγκαίο όσο ποτέ.
