ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ
Οι προσεχείς εκλογές του Οκτωβρίου έχουν ιδιαίτερη σημασία. Διότι δεν είναι μόνο ο ρόλος «παρία» που έχει επιφυλάξει η κεντρική διοίκηση στην Tοπική Αυτοδιοίκηση, η οποία αποτελεί βασικό βάθρο της Δημοκρατίας. Είναι και διότι την ουσιαστική παρουσία της Τ.Α για την προστασία του
πεδίου δράσης της απειλούν και οι δηλητηριώδεις εγγενείς παθογένειες. Παθογένειες που φυσικά οφείλονται και στην εκτός δημοκρατικού πλαισίου δράση και αποφάσεις των αιρετών, που είναι εύκολα αντιληπτή και απογοητεύει τους πολίτες.
Φυσικό επακόλουθο των παραπάνω είναι η διολίσθηση της κοινωνίας στο «όλοι ίδιοι είναι». Αυτή όμως η παραδοχή υπονομεύει τον θεσμό της Τοπ. Αυτοδιοίκησης και τις προσδοκίες των πολιτών, αφού και οι νέοι «σωτήρες» ανακυκλώνουν τις ίδιες παθογένειες και ουδόλως ενδιαφέρονται για την προάσπιση του αυτόνομου ρόλου της Αυτοδιοίκησης και της παραγωγής ουσιαστικού έργου προς
όφελος των πολιτών. Άλλα έχουν αυτοί οι «σωτήρες» εξ αρχής στο μυαλό τους. Αισιοδοξώ όμως ότι θα προκύψουν νέα δεδομένα, γιατί επιτέλους ωρίμασαν οι συνθήκες να ξεφύγουμε από αυτόν τον φαύλο κύκλο.
ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ
Αυτή η αισιοδοξία και προσμονή μου για κάτι ελπιδοφόρο δεν βασίζεται καθόλου στην εμφάνιση στο στίβο των δημοτικών εκλογών «νέων κινήσεων» αμφιβόλου πολιτικού οραματισμού και στόχευσης. Κυρίως βασίζεται στην εργώδη προσπάθεια συνεργασιών μεταξύ εκείνων των δυνάμεων –κινήσεων και προσώπων που έχουν αποδείξει με το ήθος τους στην κοινωνική και πολιτική διαδρομή τους και
την αξιοσύνη τους στον επαγγελματικό τους χώρο ότι βρίσκονται εκτός των εισαγωγικών του «όλοι ίδιοι είναι».
Με αυτές τις δυνάμεις της ανιδιοτελούς κοινωνικής προσφοράς και της ευκρινούς πολιτικής στόχευσης για το ρόλο και τη σημασία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με βάση αρχές και αξίες , μπορώ και είναι ανάγκη να συνεργασθώ.
