Ν.Βέρρας
Στην βόρεια Πελοπόννησο η νοσηρότητα των δέντρων εξαπλώνεται από τον ορεινό όγκο του Ερυμάνθου έως και τα Αροάνια Όρη, γνωστότερα ως Χελμός. To πρόβλημα εντοπίζεται και στην Ηλεία κυρίως στις ορεινές περιοχές όπως η Δίβρη όπου τα έλατα έχουν ξεραθεί.
Σε μια επιτόπια έρευνα η ΕΡΤ αναζήτησε τα αίτια της ξηράνσεως των ελάτων.
H Δήμητρα Κολλύρου, δασάρχης Καλαβρύτων εξηγεί ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο των τελευταίων πέντε- έξι ετών, το οποίο οφείλεται στην κλιματική αλλαγή, με την ξηρασία, την έλλειψη χιονοπτώσεων και την προσβολή των δέντρων από φλοιοφάγα- ξυλοφάγα έντομα. Τα μεμονωμένα δέντρα κατακλύζουν το τοπίο με το χάλκινο χρώμα της σκουριάς, που μαρτυρά την ξήρανση, τον αργό θάνατο της φύσεως. Καταπονημένα από την έλλειψη νερού και εξασθενημένα, τα δέντρα γίνονται ευπρόσβλητα.
Η δασολογική κοινότητα τονίζει ότι τα προσβεβλημένα δέντρα πρέπει να απομακρυνθούν και να αποφλοιωθούν, καθώς τα φλοιοφάγα- ξυλοφάγα έντομα πολλαπλασιάζονται και καταλαμβάνουν τα υγιή δέντρα.
Είναι μια περιοχή όπου δεν μπορούν να εισέλθουν μηχανήματα και χρειάζονται δασεργάτες για να γίνει η απομάκρυνση των κομμένων, χωρίς να πειραχτεί το υπόλοιπο φυσικό περιβάλλον.Στα δάση ελάτης δεν είναι εύκολη η εμφάνιση μιας πυρκαγιάς όπως στα πεύκα, αλλά αυτό δεν συνιστά λόγω εφησυχασμού, σύμφωνα με την κ. Κολλύρου, η οποία βλέπει ότι με το περιορισμένο προσωπικό που διαθέτει η δασική υπηρεσία δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε μια τόσο εκτεταμένη καταστροφή του δάσους, η οποία για να αντιμετωπιστεί χρειάζονται σημαντικά κονδύλια.
