Ο όγκος των συγκεντρώσεων ήταν τόσο μεγάλος, που στην πραγματικότητα ήταν ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΟΣ! Αυτή είναι η πιο χαρακτηριστική λέξη: ΣΟΚΑΡΙΣΤΙΚΟΣ!
Όλη η χώρα βγήκε στο δρόμο!
Πρόκειται για πρωτοφανή και συγκλονιστική κοσμοπλημμύρα που είναι αδιανόητο να μην ακουστεί και να μην πάρει απαντήσεις (αληθινές)…
Ο προδομένος μέσος πολίτης έδειξε αποφασισμένος να ακουστεί, ακομμάτιστα, χωρίς προτροπές από (αδύναμους άλλωστε) πολιτικούς καθοδηγητές.
Βγήκε στους δρόμους για να απαιτήσει απαντήσεις αλλά και αλλαγές!
* Αρχικά, διέψευσε παταγωδώς τις προ δυο ημερών παρλαπίπες του πρωθυπουργού που μίλησε στο υπουργικό του συμβούλιο. Κι αντί έστω τώρα να πει «κάτι» (πρώτα στους ανθρώπους που έχασαν τους δικούς τους και μετά σε όλους τους άλλους), αυτός επέλεξε ξανά να διαστρεβλώσει γεγονότα, να απευθύνει κατηγορίες και να κινδυνολογήσει. Με κατασκευή αόρατων εχθρών (του) και απόπειρες να εκφοβίσει με λέξεις όπως «διχασμός» και «αποσταθεροποίηση». Ακόμα, ο πρωθυπουργός είπε ότι η τραγωδία των Τεμπών «πρέπει να ενώνει την κοινωνία μας, κάτω από ένα κοινό αίτημα: το αίτημα της αλήθειας και της δικαιοσύνης».
Φάνηκε πόσο μεγάλο λάθος κάνει. Δεν «πρέπει» να συμβαίνει αυτό που λέει. Συμβαίνει! Πράγματι βγήκε ΟΛΗ Η ΧΩΡΑ έξω στους δρόμους και στις πλατείες επειδή ο κόσμος αυτός – μεταξύ τους και πολλοί που ψήφισαν τη σημερινή κυβέρνηση – βλέπει ότι «αλήθεια και δικαιοσύνη» είναι άγνωστες έννοιες…
* Και φυσικά με ΟΛΗ Η ΧΩΡΑ έξω στους δρόμους και στις πλατείες δ ε ν υπάρχει κανένας διχασμός. Το αίτημα να αποδοθεί δικαιοσύνη είναι πάνδημο και παλλαϊκό όπως αποδεικνύεται!
Και είναι γενικευμένη η αίσθηση ότι επιχειρείται συγκάλυψη, από την πρώτη κιόλας στιγμή! Σε βαθμό εξοργιστικό και εξωφρενικό!
Αυτό πιστεύουν ξεκάθαρα και υποστηρικτές της κυβέρνησης.
Άρα δεν υπάρχει κανένας διχασμός στην κοινή γνώμη.
Διχασμό (προσπαθούν να) σπέρνουν ο ίδιος όταν λέει αυτά και οι υπουργοί του που λοιδορούν τους συγγενείς των θυμάτων αλλά και προσβάλλουν όλα αυτά τα εκατομμύρια λαού.
Όταν βρίζουν κι ειρωνεύονται, με τα “όποιος λέει για μπαζώματα, είναι για τα μπάζα” όσους από την αρχή είχαν επισημάνει το απόλυτα προφανές κι α π λ ο ύ σ τ α τ ο: ότι δεν αλλοιώνεις τον χώρο ενός δυστυχήματος (ξεκινώντας να το κάνεις άρον-άρον από τα πρώτα λεπτά) πριν ολοκληρωθεί η έρευνα, ειδικά όταν μιλάμε για μια εθνική τραγωδία!
Ή με τα «σε σχέση με την αλλαγή του πλανήτη, τα αίτια ενός δυστυχήματος είναι μικρό ζήτημα», που δηλαδή αυτό απλά σημαίνει ότι δεν έχει την παραμικρή αξία η ύπαρξή μας, πάντα με τη λογική τους.
Κι ας μην ασχοληθούμε με τον υπουργό υγείας ο οποίος με την ολικά φρικτή παρουσία του κοντεύει να βγάλει ακόμα και τη… Μαρέβα στο δρόμο κατά της κυβέρνησης.
Η λαοθάλασσα αυτή βγήκε για να πει (κι) ότι έχουμε το αναφαίρετο δικαίωμα να πιστεύουμε πως έχουμε αξία και δεδομένα αξίζουμε κάτι καλύτερο και όχι διάφοροι κρατούντες με πολλούς διαφορετικούς τρόπους να προσβάλλουν όχι μόνο τη νοημοσύνη μας, αλλά την ανθρώπινη υπόσταση.
* Στην ίδια ομιλία του, ο πρωθυπουργός μας απεφάνθη ότι «είναι φανερή η απόπειρα συγκεκριμένων κύκλων να μεταβάλλουν το κλίμα συγκίνησης σε ένα κλίμα πολιτικής αποσταθεροποίησης»… Οποία φτηνή κινδυνολογία. Κανένας δεν μπορεί κοινοβουλευτικά να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση.
Η συγκεκριμένη κυβέρνηση δεν έχει κανέναν επικίνδυνο κομματικό αντίπαλο (κι είναι τυχερή γι’ αυτό). Τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι αδύναμα, είναι διασπασμένα και η κοινοβουλευτική δύναμη του μεγαλύτερου από αυτά δεν επαρκεί ούτε για να κάνει πρόταση μομφής. Και δεν υπάρχουν βουλευτές της ΝΔ οι οποίοι θα καταψηφίσουν την κυβέρνηση. Πώς λοιπόν θα …πέσει η κυβέρνηση; Δεν θα πέσει. Απλώς ο πρωθυπουργός θέλει να κατασκευάσει έναν “μπαμπούλα”, για να περιορίσει τη ζημιά στην πλέον διαρκώς μειούμενη εκλογική επιρροή του. Αλλά κι αν υποθέσουμε ότι πάει σε εκλογές, πάλι πρώτος θα βγει από την κάλπη με αυτούς τους αντιπάλους. Και μπορεί να οδηγήσει τη χώρα και σε νέες εκλογές, μέχρι να μαζέψει όσο περισσότερα “κουκιά” μπορεί, κι αν δεν του βγει η αυτοδυναμία (το πιθανότερο), θα βρεθούν πρόθυμοι συνοδοιπόροι…
Στην τελική, αυτή η απίστευτη λαοθάλασσα – στην περιφέρεια υπήρξαν κι ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΠΟΛΕΙΣ που βγήκαν ΣΥΣΣΩΜΕΣ έξω – άφησε ένα ηχηρό πολιτικό μήνυμα που ναι μεν αφορά πρωτίστως την κυβέρνηση αλλά ήταν τέτοιος ο όγκος των συγκεντρώσεων που δεν “επιτρέπει” και σε καμιά αντιπολίτευση να ιδιοποιηθεί αυτή τη φωνή κι αυτή τη διαμαρτυρία. Κι έχει έρθει η ώρα που οφείλει και αυτή να ακούσει την τόση οργή των πολιτών.
Οι πρωτοφανείς αυτές συγκεντρώσεις ήταν τέτοιες γιατί ο κόσμος κινήθηκε αυθορμήτως και αυτοβούλως. Ο μέσος Έλληνας πολίτης ουσιαστικά και στη μεγάλη πλειοψηφία του δ ε ν ακούει τα κόμματα. Αυτός ο πολίτης διαμαρτύρεται γιατί όχι μόνο ότι δεν έχει καμιά επιρροή στο σημερινό Μαξίμου και στους μηχανισμούς ατιμωρησίας οτιδήποτε κρατικού και κυβερνητικού, αλλά και γιατί ειδικά στην υπόθεση αυτή αισθάνεται πως η κυβέρνηση τον αντιμετωπίζει ανοιχτά ως εχθρό.
Ο κόσμος ταυτίστηκε με τα Τέμπη, την απελπισία των οικογενειών, τη μοίρα των αθώων νεκρών, που πετάχτηκαν διαμελισμένοι σε χωράφια και χωματερές, μπας και προλάβει η κυβέρνηση να γλιτώσει από …ενοχοποιητικά πειστήρια.
Ταυτίστηκε με απλούς ανθρώπους σαν αυτόν, με χαροκαμένες μάνες, με πενθούντες πατεράδες. Και θέλει να τους συμπαρασταθεί απέναντι στην κυνική υπεροψία, την ασυδοσία και εν τέλει τον πόλεμο που αντιμετωπίζουν στο δρόμο για την αλήθεια!
Η εμμονή της κυβέρνησης για τη συγκάλυψη είναι τεράστια και εξοργιστική (προφανώς αυτά που παίζονται στο π.χ. τι κουβαλιόταν, που πήγαινε, τίνος ήταν, ποιός κέρδιζε, κ.τ.λ., παραείναι μεγάλα…). Ανάλογα όμως τεράστιο και εξοργιστικό αποδεικνύεται και το συναίσθημα του κόσμου!
Κι αν είναι και παραμένει (μέχρι πότε;) τυχερή η συγκεκριμένη κυβέρνηση που δεν υπάρχει κάποιος σημαντικός και σοβαρός κομματικός αντίπαλος της, δεν σημαίνει αυτό ότι πρέπει να βάζει α π έ ν α ν τ ι της όλη την κοινωνία!
Το πως θα πορευτεί από εδώ και πέρα, θα το δούμε και θα το αξιολογήσουμε. Αλλά θα πρόκειται για …τρελή ανωμαλία αν αυτή η απίστευτη κοσμοπλημμύρα δεν ακουστεί, δεν πάρει απαντήσεις (αληθινές) και δεν δει “αλλαγή πλεύσης”…