Ενδεχόμενο αποχωρήσεων
Το πρόβλημα είναι η Κουμουνδούρου. Μπορεί να αλωθεί από τον εκείθεν του Ατλαντικού ερχόμενο; Δύσκολο έως ακατόρθωτο. Ακόμη και στην υποθετική περίπτωση που ο ΣτέΚας κέρδιζε την εκλογή, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έσπαγε σε τουλάχιστον τρία κομμάτια, λένε οι γνωρίζοντες καλά τις διεργασίες και το παρασκήνιο στην αξιωματική αντιπολίτευση. Η πλειονότητα των μελών της «Ομπρέλας», της αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα μπορούσε να μείνει σε ένα κόμμα με επικεφαλής έναν «νεοφιλελεύθερο, που δεν γνωρίζει καν την Αριστερά, ήταν οπαδός του Μητσοτάκη και παριστάνει τον Μεσσία». Αρνηση συμπόρευσης με τον ΣτέΚα θα έχουμε και από πασοκογενή στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Σπίρτζης και αρκετοί άλλοι, οι οποίοι προετοιμάζονται για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς σε κοινή πορεία με το ΠΑΣΟΚ είτε πριν τις ευρωεκλογές είτε μετά. Και βέβαια, στον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να σκεφτούν με ποιον τρόπο θα συνυπάρξουν οι Αχτσιόγλου, Ηλιόπουλος, Τζανακόπουλος ή οι Δραγασάκης και Σταθάκης με τον ΣτέΚα και τους ακολούθους του.
Οι στοιχηματικές
Πάντως και παρά τα λεγόμενά τους η υποψηφιότητα Κασσελάκη φαίνεται πως κερδίζει πόντους. Δεν είναι τυχαίο ότι οι στοιχηματικές εταιρείες τον δίνουν δεύτερο φαβορί, ενώ η εικόνα από τις περιοδείες και τις συγκεντρώσεις του προσομοιάζει σε ροκ σταρ και οπωσδήποτε δεν αποπνέει τη μιζέρια των κομματικών συγκεντρώσεων των άλλων, που παραπέμπουν σε παραδοσιακές και εν πολλοίς βαρετές οικογενειακές συναθροίσεις όπου κλαίνε τον μακαρίτη. Πάντως, στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν και φωνές που υποστηρίζουν ότι το καλύτερο σενάριο για την αξιωματική αντιπολίτευση είναι να έρθει πρώτη (και να εκλεγεί) η Αχτσιόγλου και δεύτερος να είναι ο ΣτέΚας.
Η μία κλείνει το μάτι στην Αριστερά και ο άλλος στον φιλελευθερισμό, άρα ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να μετεξελιχθεί από κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς σε κόμμα της Φιλελεύθερης Αριστεράς με σοσιαλδημοκρατικό άρωμα αν στους δύο (Αχτσιόγλου και Κασσελάκη) προστεθεί, ίσως από το πόστο του γραμματέα, και ο Διονύσης Τεμπονέρας. Ενα τέτοιο «τριπολικό» κόμμα, λένε, θα έχει αυξημένες πιθανότητες να αντιμετωπίσει (και στις εκλογές ενδεχομένως να κερδίσει) τον Μητσοτάκη, εφόσον η νέα κυβερνητική τετραετία της Ν.Δ. αποδειχθεί ότι δεν θα είναι ο υγιεινός περίπατος που ορισμένοι, φανατικοί kyriakistas, προφήτευσαν.
Αντίθετα, σε περίπτωση που στον δεύτερο γύρο αναμετρηθούν η Αχτσιόγλου με τον Τσακαλώτο, ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνει κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, καθώς η Εφη για να αντιμετωπίσει την εξ αριστερών κριτική του Ευκλείδη θα είναι αναγκασμένη να μετακινείται και αυτή προς τα αριστερά. Με τον «δεξιό» Κασσελάκη η Εφη θα είναι αυτή η αριστερή της παρέας, οπότε θα είναι πιο απελευθερωμένη και χωρίς τις αριστερές ενοχές που έχει από τότε που εγκατέλειψε τους «53+». Με δεύτερο τον Παππά, που εμφανίζεται να έχει αποκρυσταλλωμένη στρατηγική για τις πολιτικές προτεραιότητες και τη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ, η συμβίωση της Εφης θα έχει, λένε, πολλά προβλήματα καθώς υπάρχει εκατέρωθεν καχυποψία, ενώ θεωρείται βέβαιο πως οι ομαδοποιήσεις θα συνεχιστούν και ενδεχομένως θα οξυνθεί η εσωκομματική πάλη για το ποιος θα ελέγξει το «μαγαζί» στο συνέδριο, το οποίο πιθανότατα θα διεξαχθεί το νέο έτος ώστε η/ο νέα/ος αρχηγός αφενός να έχει ικανό χρόνο για να εμπεδώσει την ηγεμονία του στο κόμμα και αφετέρου για να αποτελέσει το εναρκτήριο λάκτισμα για την αντεπίθεση του ΣΥΡΙΖΑ εν όψει των ευρωεκλογών.
Ομως η εκλογή της νέας ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ αποκτά και νέα χαρακτηριστικά. Οι απίστευτες πυρκαγιές σε Εβρο και Ρόδο και οι πρωτοφανείς πλημμύρες που βούλιαξαν, κυριολεκτικά, τη Θεσσαλία προσθέτουν αυξημένες ευθύνες και στην αξιωματική αντιπολίτευση. Η χώρα θα χρειαστεί ένα γιγαντιαίο σχέδιο ανασυγκρότησης πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. Δεν είναι μόνο η αποκατάσταση των ζημιών και οι αποζημιώσεις στους κατοίκους, είναι και οι μεσομακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην παραγωγή, στις τιμές των προϊόντων, στη βιωσιμότητα επιχειρήσεων, στους εργαζομένους.
Πολιτική ικανότητα
Η ηγεσία της αντιπολίτευσης θα πρέπει λοιπόν να έχει και οικονομικές γνώσεις και πολιτική ικανότητα και τεχνοκρατική επάρκεια για να αντεπεξέλθει στον εθνικό της ρόλο σε περίπτωση που τα προβλήματα καταβάλλουν την παρούσα κυβέρνηση. Η νέα ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν θα πρέπει να είναι ιδεοληπτική, αρτηριοσκληρωτική ή… χαρωπά τα δυο μου χέρια τα χτυπώ. Δεν θα εκλεγεί για να διοικήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, θα εκλεγεί για να κυβερνήσει στο (κοντινό ή απώτερο) μέλλον τη χώρα. Η Κουμουνδούρου στις 17 ή στις 24 Σεπτεμβρίου δεν καλείται να εκλέξει τον καταλληλότερο διάδοχο του Τσίπρα, αλλά τον ικανότερο διάδοχο του Μητσοτάκη.
Και επειδή αναφερθήκαμε σε ημερομηνίες, να πούμε πως η μετάθεση της ημερομηνίας εκλογής κατά μία εβδομάδα κατέστη αναγκαία λόγω της καταστροφής στη Θεσσαλία. Θα ήταν για γέλια μέχρι θανάτου αν στην Κουμουνδούρου επέμειναν να γίνουν εκλογές αυτή την Κυριακή, όπως ήταν προγραμματισμένο. Ευτυχώς, ο Παππάς και σε δεύτερο χρόνο ο Τζουμάκας είχαν την οξυδέρκεια και τα πολιτικά αντανακλαστικά να προτείνουν την αναβολή της ημερομηνίας, κάτι που στη συνέχεια αποδέχθηκαν Αχτσιόγλου και Τσακαλώτος, ενώ ο Κασσελάκης πρότεινε να γίνει η ψηφοφορία διαδικτυακά. Στην Πολιτική Γραμματεία που συνεδρίασε την Πέμπτη το βράδυ υπήρξαν και τοποθετήσεις να μη γίνει ο πρώτος γύρος των εκλογών στις 17 Σεπτεμβρίου, αλλά στις 24, επειδή δεν μπορεί να προβλεφθεί η εξέλιξη της κατάστασης με τις πλημμύρες στη Θεσσαλία. Η άποψη αυτή εκφράστηκε μετά τη δήλωση του περιφερειάρχη Θεσσαλίας Κώστα Αγοραστού ότι «δεν μπορούν να γίνουν ούτε οι περιφερειακές και δημοτικές εκλογές».
Τώρα η πρώτη Κυριακή συμπίπτει με τη γιορτή της Αγίας Σοφίας και των τριών θυγατέρων της, της Πίστης, της Ελπίδας και της Αγάπης, που μαρτύρησαν στα χρόνια του αυτοκράτορα Αδριανού. Το ενδιαφέρον με αυτή τη γιορτή είναι ότι η σοφία, η πίστη, η ελπίδα και η αγάπη, εκτός από ονόματα, είναι και ανθρώπινες ιδιότητες. Δεν ξέρω αν στον ΣΥΡΙΖΑ θα ψηφίσουν με κριτήριο την αγάπη για κάποιον/α υποψήφιο ή με την ελπίδα για ανάκαμψη, πάντως τόσο η σοφία (οι γνώσεις δηλαδή) όσο και η πίστη στο κόμμα και την Αριστερά είναι σίγουρο ότι θα κατευθύνουν το χέρι αρκετών εκλεκτόρων του ΣΥΡΙΖΑ πίσω από το παραβάν.
Α, να σημειώσουμε πως η 17η Σεπτεμβρίου είναι η μέρα που στο Κερατσίνι δολοφονήθηκε ο Παύλος Φύσσας από το μέλος της Χρυσής Αυγής Γιώργο Ρουπακιά. Ενδεχομένως, δεν θα επηρεάσει την εκλογή ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ, όμως οι μνήμες και η συγκινησιακή φόρτιση σίγουρα θα ευνοήσουν κάποιους και πάντως όχι τον Κασσελάκη. Οχι επειδή δεν είναι αντιφασίστας, αλλά επειδή στα βίντεο που ανεβάζει δείχνει ότι το ενδιαφέρον και οι προτεραιότητές του είναι σε πιο light θέματα και προτιμά τα social media από τους δρόμους των λαϊκών αγώνων και τις κινηματικές διαδικασίες.
Αλλαγή πίστας
Για ορισμένους, πάντως, αυτό είναι και το πλεονέκτημα του Κασσελάκη έναντι των υπολοίπων. Η Ελλάδα έχει αλλάξει πίστα. Βρίσκεται σε άλλη εποχή. Στις δεκαετίες του ’70 και του ’80 κυριαρχούσαν οι ιδεολογίες και η πολιτική. Το ’90 και μέχρι τα μνημόνια προτεραιότητα είχαν η Ευρώπη, ο θεσμικός εκσυγχρονισμός του κράτους και η ιδιωτική οικονομία. Τώρα αυτά που κυριαρχούν είναι το χρήμα, ο ατομικισμός και η αυτοτοποθέτηση στο Ιnstagram, στο TikToκ, στο Twitter και το Facebook.
Η κοινωνία μετά τον αντιαμερικανισμό πέρασε στη φάση του εξαμερικανισμού, όπου, εκτός από το χρήμα και τον ατομικισμό, έχουμε και μια κοινωνία χαμηλών προσδοκιών που τα όνειρα των πολιτών της, ιδίως των νέων, τυλίγονται στο πλαστικό σώμα, στις ψηφιακές ονειρώξεις και τη ζωή μέσω των selfies. Αυτόν τον κόσμο εκπροσωπεί ο Κασσελάκης και γι’ αυτό η υποψηφιότητά του προκάλεσε αμέσως μεγάλο ενδιαφέρον. Δεν τον «φύτεψαν» κάποια σκοτεινά συμφέροντα, απλώς οι «αμερικανιές» του συμβαδίζουν με την κυριαρχία των προαναφερόμενων προτύπων στην καθημερινότητα και κατά συνέπεια είναι λογικό να είναι ελκυστικές και στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, ιδίως σε αυτούς που βρίσκονται έξω από τον ιστορικό πυρήνα του 3% της ευρωκομμουνιστικής Aριστεράς ή του παλαιού και κατά βάσιν αντιβενιζελικού ΠΑΣΟΚ που πίστεψε στον Τσίπρα.
Το δυστύχημα για τον λαμπερό, μορφωμένο, αυτοδημιούργητο και πλούσιο γκέι είναι ότι δεν έχει δίπλα του μια αριστεροφιλελεύθερη σοβαρή πολιτική ομάδα, αλλά τον καθοδηγεί ο Πολάκης, που μισεί τους πάντες και θέλει, μέσω του ΣτέΚα, να πάρει τη ρεβάνς από τους συντρόφους του επειδή τον θεωρούσαν «μίασμα» και δεν τον άφησαν να είναι υποψήφιος. Τέλος, και σε ό,τι αφορά τον Τσίπρα, είναι σίγουρο ότι τα «αμερικανικά κόλπα» του Κασσελάκη τού είναι ξένα. Ο Αλέξης είναι παιδί των καταλήψεων, της Γένοβας και της αντιπαγκοσμιοποίησης.
Παραμένει αυστηρά ουδέτερος και για ορισμένους αν δεν είχε υπάρξει η καταδίκη του Παππά η ψυχή του θα ήταν με τον… σταυραδελφό του. Τώρα ετοιμάζει το προσωπικό του γραφείο και μάλλον συνερίζεται το παράπονο της Eφης -αφού αυτή θεωρείται η επικρατέστερη διάδοχός του- που δεν θα μιλήσει στη ΔΕΘ. Οι πλημμύρες στη Θεσσαλία «έπνιξαν» και την εμφάνιση του ΣΥΡΙΖΑ, σε αρχηγικό επίπεδο, στη Θεσσαλονίκη. Στις 24 Σεπτεμβρίου θα μάθουμε ποια ή ποιος θα είναι αρχηγός στον ΣΥΡΙΖΑ. Εκτός κι αν υπάρξει κάποιο άλλο απρόοπτο γεγονός. Κάτι που τη σήμερον ημέρα ουδείς μπορεί να αποκλείσει…
