Ο Τοτός ήταν στην εκκλησία με τη μητέρα του, όταν άρχισε να ζαλίζεται.
– Μαμά, μπορούμε να φύγουμε τώρα;
– Όχι.
– Νιώθω πολύ άρρωστος. Νομίζω άτι θα κάνω εμετό.
Η μητέρα δεν τον πιστεύει. Μάλλον ο Τοτός βαρέθηκε και δεν θέλει να κοινωνήσει. Δεν μπορούν όμως να φύγουν τόσο νωρίς, αλλά δεν θέλει και να τον εκνευρίσει. Παίρνει λοιπόν το συμπονετικό της ύφος και γεμάτη γλύκα του λέει:
– Κάνε υπομονή μωρό μου. Σε λίγο θα τελειώσει.
Όμως ο Τοτός επιμένει:
– Δεν μπορώ. Δεν αντέχω. Σου είπα ότι θα κάνω εμετό.
Τελευταία προσπάθεια της μητέρας να τον κρατήσει στην εκκλησία.
– Αν δεν αντέχεις, βγες έξω από την εκκλησία, βρες ένα θάμνο να κάνεις εμετό και έλα πίσω.
Ο Τοτός φεύγει αμέσως, και σε ένα λεπτό επιστρέφει.
– Έκανες εμετό; τον ρωτάει η μητέρα του.
– Ναι.
– Καλά, πότε πρόλαβες να πας έξω, να κάνεις εμετό και να γυρίσεις σε ένα λεπτό;
– Δεν χρειάστηκε να πάω έξω, απαντάει ο Τοτός. Ευτυχώς κοντά στην είσοδο της εκκλησίας υπήρχε ένα κουτί που έγραφε “Για τους ασθενείς της ενορίας μας”!
