Ένας παππούς θυμάται τα νιάτα του και λέει στη γυναίκα του: «Θυμάσαι σαν σήμερα πριν 40 χρόνια που σε πήγα πίσω από το εργοστάσιο και το κάναμε όλο το βράδυ στον φράκτη;».
«Θυμάμαι, θυμάμαι…», λέει η γιαγιά.
«Τι θα έλεγες να πάμε να ξαναδοκιμάσουμε;».
Πάνε λοιπόν πίσω απ΄ το εργοστάσιο πιάνονται απ’ τον φράκτη όπως παλιά και αρχίζουν να κουνιούνται σαν 20άριδες.
Για μισή ώρα τιναζόταν, κουνιόταν, ούρλιαζαν χωρίς διακοπή και στο τέλος κατέρρευσαν.
Ένας εργαζόμενος στο εργοστάσιο είδε όλο το σκηνικό, πλησιάζει και λέει στον παππού: «Παππού, αν τώρα σε αυτή την ηλικία το κάνεις έτσι, στα νιάτα σου πως το έκανες;».
«Στα νιάτα μου, παιδί μου, αυτός ο φράχτης δεν ήταν ηλεκτροφόρος!».
