Δυστυχώς το φαινόμενο του αντιεμβολιασμού μεγαλώνει στην χώρα μας. Όσο και αν δείχνουν να αυξάνονται τα ποσοστά των εμβολιασμών εν τούτοις οι άνθρωποι οι οποίοι αντιδρούν, συσπειρώνονται, οργανώνονται πλέον σε ομάδες και προσπαθούν να δημιουργήσουν έναν αντίποδα. Η γνώμη μου είναι ότι η υποχρεωτικότητα για όλους είναι η μόνη λύση απέναντι σε αυτό το φαινόμενο και υπαγορεύεται από την αναγκαιότητα του εμβολιασμού.
Το πώς όμως θα εφαρμοστεί αυτή η υποχρεωτικότητα είναι ένα θέμα που δεν αφορά την Εκκλησία. Καταλαβαίνω ότι μέσα στα σπλάχνα μας έχουμε ανθρώπους οι οποίοι δυστυχώς βρίσκονται σε μια κατάσταση Μεσαίωνα, όμως αυτό δεν πρέπει να λειτουργεί αποτρεπτικά, με βάση την αναγκαιότητα του εμβολιασμού να προχωρήσουμε σε μια υποχρεωτικότητα. Ο Μεσαίωνας αυτός στην Εκκλησία ανδρώθηκε και ενισχύθηκε σιγά σιγά και έχει δημιουργήσει ιδεολογήματα πλέον πάνω στα οποία στηρίζονται.
Όμως είναι σαφές ότι ο εμβολιασμός κατά του Covid-19 συνιστά έκφραση έμπρακτης ανθρωπιάς, η οποία υπερβαίνει τα όρια μιας νομικής υποχρεωτικότητας ή της διεκδίκησης σεβασμού των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, επειδή ακριβώς κινείται στο δίζυγο της στάσης μας έναντι του συνανθρώπου μας ως παράγοντα ζωής ή θανάτου.
Με άλλα λόγια, ο εμβολιασμός μας κατά του Covid-19 καθίσταται τρόπος έκφρασης ανθρωπιάς και γνήσιας ηθικής πράξης. Διαφορετικά το κριτήριο της ατομικής ελευθερίας και των δικαιωμάτων μας εγκλωβίζεται στα όρια του «κλειστού εγωισμού» μας χωρίς να «ανοίγεται» στον συνάνθρωπο, τον πλησίον. Η σχέση αλληλοπεριχώρησης της ζωής μας με τη ζωή του πλησίον, είναι πού καθιστά τελικά και τη στάση μας έναντι του εμβολιασμού κατά του Covid-19 υποχρεωτική, ηθική και ανθρώπινη. Αυτό σηματοδοτεί το περιεχόμενο του χριστιανικού ανθρωπισμού, μας καταξιώνει ως πραγματικούς ανθρώπους και μας οδηγεί ως ανθρώπους στη σωτηρία, σύμφωνα με τον ευαγγελικό λόγο.
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν έναν αρνητισμό για θέματα υγείας ή προκαταλήψεων τους οποίους επίσης εκμεταλλεύονται και τους προβάλλουν, αλλά υπάρχουν και εκείνοι οι οποίοι συστηματικά πλέον χρησιμοποιούν το αντιεμβολιαστικό κίνημα για να επενδύσουν στις δικές τους βλέψεις και στις δικές τους επιδιώξεις.
Υπάρχουν παράγοντες μέσα στην κοινωνία και την πολιτεία που εκμεταλλεύονται τα ιδεολογήματα των αντιεμβολιαστών και τους ανθρώπους αυτούς προς ίδιον όφελος και θα το δούμε σε βάθος χρόνου, όταν θα εμφανιστούν πολιτικοί σχηματισμοί που θα έχουν επενδύσει σε αυτόν τον αντιεμβολιασμό. Θα βρεθούν στην επικαιρότητα και θα εμφανιστούν προεκλογικά. Ο τρόπος με τον οποίο συσπειρώνονται και οργανώνονται δίνει αυτή την εικόνα. Σε αυτούς τους αντιεμβολιαστές υπάρχουν ακραίοι δεξιοί και ακραίοι αριστεροί. Οι αγανακτισμένοι του Συντάγματος έχουν γίνει αντιεμβολιαστές τώρα με την έννοια της ιδεολογίας.
Όσο υπάρχουν αντιεμβολιαστές και ανδρώνονται στην κοινωνία, η αλυσίδα του θανάτου δεν θα σπάσει. Οι πραγματικοί πιστοί της Εκκλησίας δεν μπορούν να επενδύουν στον θάνατο των συνανθρώπων τους. Όταν κάνουν ό,τι κάνουν για να ικανοποιήσουν ένα ιδεολόγημά τους το οποίο προκαλεί θάνατο στους ανθρώπους δεν επενδύουν σε αυτό; Αυτή την στιγμή είναι πολιτικοί οι σκοποί, έχω εδραιώσει αυτή την άποψη μέσα μου.
