Γράφει ο Χάρης Κανελλακόπουλος
Το βιομηχανικό παρελθόν της μικρής μας πόλης παραμένει στην σιωπηλή του εγκατάλειψη.
Το ίδιο και το Μανωλοπούλειο νοσοκομείο, δωρεά ενός σημαντικού ευεργέτη που πτώχευσε για να ολοκληρώσει την δωρεά του.
Ζούμε σε μια πόλη που προκλητικά διαγράφει το παρελθόν της.
Τι έμεινε τελικά ;
Κάτι αστικές αναπλάσεις που μοιάζουν σαν το απολειφάδι ενός σαπουνιού που θα χαθεί στην χρήση του.
Κάτι ρομαντικοί τυχοδιώκτες που παρκάρουν σε υπόγεια γκαράζ για να υψώσουν το εγώ τους πριν φύγουν.
Και κάτι άλλοι που δακρύζουν όταν βλέπουν την πόλη ………
Την πόλη σε μια πρόχειρη γιορτή και μετά στην μόνιμη σιωπή της.
Γιατί η αγάπη δεν χωράει στις τσέπες μας παρά μόνο στην ψυχή μας.
………..στο καινούργιο φθινόπωρο κάποιοι σκότωσαν την Άνοιξη και μας είπαν να περιμένουμε.
Άκουσα κάτι να λένε.
Ήταν μόνο λόγια…….,
Και έμειναν λόγια.
