«Με όνομα βαρύ σαν ιστορία…». Ο Κόροιβος της Αμαλιάδας. Ο Κόροιβος της Ήλιδας. Ο Κόροιβος της Ηλείας. Ο Κόροιβος της ταπεινότητας. Ο Κόροιβος της ιστορίας. Ο Κόροιβος της δόξας.
Ο Κόροιβος, μετά από τέσσερα χρόνια στην μεγάλη εθνική Λίγκα της ελληνικής καλαθοσφαίρισης, υποβιβάστηκε στην Α2΄ εθνική κατηγορία.
Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ της νέας γενιάς, ευχαριστεί και συγχαίρει την ομάδα του Κοροίβου, για τις στιγμές που μας χάρισε. Και λέμε ότι δεν χρειάζεται να στενοχωριόμαστε για τον υποβιβασμό, αλλά να χαιρόμαστε για όσα ζήσαμε. Και μακάρι να ξανάρθουν. Άλλες ομάδες και ολόκληρες -τοπικές- κοινωνίες, θα πάλευαν χρόνια και χρόνια, για να ζήσουν τ’ όνειρο που ζήσαμε ‘μείς. Στον αθλητισμό, όπως και στη ζωή, υπάρχουν οι νίκες, υπάρχουν και οι ήττες, μέσα σ’ όλα. Υπάρχουν οι επιτυχίες, υπάρχουν κι οι αποτυχίες, μεταξύ άλλων. Από την Ολυμπιακή Γη της Ήλιδας και της Ηλείας, την γενέτειρα του Ολυμπισμού αλλά και του Ολυμπιονίκη Κόροιβου της αρχαιότητας, ξεπροβάλλουν αξίες και ιδεώδη που εδώ παρήχθησαν και απορρέουν, όπως η ευγενής άμιλλα, το ευ αγωνίζεσθαι, ο καλός αγώνας, όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν το καλούμενο… ως «ολυμπιακό πνεύμα».
Προχωράμε σήμερα στην δημόσια έκφραση ευχαριστιών και συγχαρητηρίων, για την σπουδαία πορεία του Κοροίβου, αφού για αρκετές ημέρες, από σεβασμό στην πολιτική ιεραρχία, θεώρησα πως θα ήταν καλό να περιμέναμε την έκδοση αντίστοιχων μηνυμάτων, από τις δυο μεγάλες παρατάξεις του Δήμου Ήλιδας. Μιας κι όταν ο Κόροιβος ανέβηκε στην Α1΄, οι δυο μεγάλες δημοτικές παρατάξεις της Ήλιδας, «πλημμύρισαν» με ολοσέλιδες και μεγάλες καταχωρήσεις τα μέσα ενημέρωσης, για την επιτυχία της ομάδας. Ήταν… τότε προεκλογική περίοδος! Την επόμενη χρονιά, ο Κόροιβος πέτυχε ίσως την μεγαλύτερη διάκριση στον ηλειακό ομαδικό αθλητισμό, με την είσοδό του στα play-off της Basket League, αλλά δεν ενθυμούμαι καμία -ανάλογη- καταχώρηση. Δεν ήταν βέβαια… προεκλογική περίοδος! Οι εκλογές είχαν περάσει. Φέτος ο Κόροιβος, αποχαιρέτησε τα μεγάλα μπασκετικά «σαλόνια», μετά από τέσσερις περιόδους με ιδιαίτερες και ξεχωριστές συγκινήσεις. Τώρα λοιπόν που τα φώτα χαμηλώνουν, είναι η ώρα της Ανεξαρτησίας της νέας γενιάς, της 3ης και πιο νεανικής παράταξης στον Δήμο της εμβληματικής Ήλιδας, για να βγάλει την δική της ανακοίνωση, τιμώντας την προσπάθεια που έγινε για να ζήσουμε αυτό τ’ όνειρο. Ευχαριστίες και συγχαρητήρια στους διοικούντες τον σύλλογο, στο τεχνικό επιτελείο, στους αθλητές πρωτίστως, αλλά και στους αγνούς και υγιείς φιλάθλους που πάνε στο γήπεδο για να παρακολουθήσουν τον καλόν αγώνα, επικροτώντας την προσπάθεια κι όχι σ’ όσους πάνε για να κάνουν θόρυβο ή να βρίσουν ή να βγάλουν τ’ απωθημένα τους. Συγχαρητήρια λοιπόν, σ’ όλους όσους στήριξαν υγιώς μια τέτοια προσπάθεια, όλα αυτά τα χρόνια.
Ο αθλητισμός είναι υγεία, όταν διέπεται από τις αυθεντικές αξίες που πηγάζουν από έννοιες όπως ο σεβασμός και η αλληλεγγύη. Το αποτέλεσμα είναι το τελευταίο που μετράει. Είναι ο αγώνας, το παιχνίδι, το ταξίδι… που αξίζει, κατά πως λέει κι ο ποιητής. Ο Κόροιβος έπαιξε και νίκησε… Ο Κόροιβος έπαιξε, έχασε. Και δεν μπορούμε παρά να είμαστε ικανοποιημένοι… Αυτά είναι φυσιολογικά πράγματα. Αυτό που σίγουρα δεν είναι φυσιολογικό, είναι όταν ο αθλητισμός χάνει την έννοια του παιχνιδιού και αναλώνεται στον εκφοβισμό των αντιπάλων, στη βία και τα επεισόδια. Και δεν μπορούμε να δεχτούμε, παρά μόνο να καταγγείλουμε τέτοιες πρακτικές και να πούμε ξεκάθαρα, ότι είναι καταδικαστέες απ’ όπου κι αν προέρχονται. Και να είμαστε πολύ πιο αυστηροί αν προέρχονται από άτομα της «δικής» μας όχθης. Κανένας συμβιβασμός με την όποια βία για να εξυπηρετηθεί ο όποιος… «σκοπός». Αν μια ομάδα μπορεί να επιτύχει τους στόχους της, ας παίξει αθλητικά στο γήπεδο, για να τα καταφέρει. Κάθε αστερίσκος επί τέτοιων καταστάσεων, δεν μπορεί παρά να είναι επικίνδυνος. Και δεν έχει κανείς το δικαίωμα, «όψιμος» ή μη, αυτοπροσδιοριζόμενος ή ετεροπροσδιοριζόμενος, να παίζει… με την ιστορία μιας ομάδας, όπως για παράδειγμα του Αστέρα Αμαλιάδας, ούτε βεβαίως με ‘κείνους που πονούν πραγματικά για τη «βυσσινόλευκη» φανέλα. Αυτά… με τον υπο-γράφοντα το παρόν κείμενο, να έχει μεγαλώσει στο σπίτι του, έχοντας τον Αστέρα ως κάτι ξεχωριστό. Αλλά σε τέτοια ζητήματα, δεν υπάρχουν συμβιβασμοί. Και βέβαια, ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Καμία ανοχή στη βία λοιπόν. Αυτή η θέση είναι ξεκάθαρη και αδιαπραγμάτευτη. Ανεξαρτήτως φυσικά, αν ο αντίπαλος σ’ έναν αγώνα είναι ο Ηρόδοτος της Νέας Αλικαρνασσού, τ’ όνομα του οποίου έχει συνδεθεί με το θάνατο ενός φιλάθλου αντίπαλης ομάδας. Καμία δικαιολογία επομένως για τη βία, στην οποιαδήποτε μορφή της, αφού είναι απολύτως καταδικαστέα, απ’ όπου κι αν προέρχεται.
Τις αθλητικές αξίες και τα ιδεώδη, οφείλουμε να διαφυλάξουμε ιδιαιτέρως και πρωτίστως εμείς που γεννηθήκαμε και ζούμε στην ολυμπιακή γη, ως οι γηγενείς του ολυμπιακού πνεύματος και του ιδεατού φωτός.
Κλείνοντας και επαναφέροντας την παρούσα ανακοίνωση σ’ ένα… καμάρι της Ηλείας που ακούει στ’ όνομα «Κόροιβος», απευθυνόμαστε σ’ όλους τους Ηλείους, ζητώντας και καλώντας τους να κρατήσουμε ένα σλόγκαν της «κυανόλευκης» ομάδας, διαφυλάσσοντας το περιεχόμενο και τις διαστάσεις του, σε διάφορες εκφάνσεις της κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας: «Ο Κόροιβος μας ενώνει»! Διότι φίλες και φίλοι, η Ηλεία μάς ενώνει. Κόροιβος ο Ηλείος. Η ομάδα που φέρει την ονομασία του πρώτου καταγεγραμμένου Ολυμπιονίκη των αρχαίων ολυμπιακών αγώνων, από την Ήλιδα, μας κάνει υπερήφανους. Ο Κόροιβος της Αμαλιάδας, ο Κόροιβος της Ήλιδας, ο Κόροιβος της Ηλείας, ο Ολυμπιονίκης, πρωτοπόρος και καθοδηγητής, έδειξε σ’ όλους τους Ηλείους, ότι μπορούμε να πετύχουμε πολλά, σχεδιάζοντας, δημιουργώντας, όταν είμαστε ενωμένοι για τον κοινό -και καλό- σκοπό. Ανεξαρτήτως του αν ορισμένοι μπορεί και να χάρηκαν ακόμη… με τον υποβιβασμό τού Κοροίβου, θεωρώντας πως… υποστηρίζεις μια ομάδα μόνο όταν έχεις κάποια ξεχωριστή θέση μέσα σ’ αυτήν ή αντίστοιχη αντιμετώπιση.
Τέλος και με αφορμή τα συγχαρητήρια στον Κόροιβο της Ηλείας μας, εκφράζουμε τα συγχαρητήρια μας, σ’ όλα τα σωματεία του ερασιτεχνικού αθλητισμού, σε κάθε άθλημα φυσικά, που παλεύουν ν’ ανταπεξέλθουν με τις μικρές δυνάμεις που διαθέτουν, στα παιδιά που αγωνίζονται ενώ παράλληλα εργάζονται. Σ’ αυτά τα παιδιά που μπορεί να δουλεύουν ώρες πολλές, για υποτυπώδη μεροκάματα. Σ’ όσους προσπαθούν απ’ το υστέρημά τους και τον χρόνο τους, να κρατήσουν ζωντανά τα αθλητικά κύτταρα της κοινωνίας μας. Συγχαρητήρια σε όλους. Σας αξίζουν έπαινοι πολλοί και τιμή ξεχωριστή.
