Το μυστήριο της σιωπής ……
Ξημέρωμα στην μικρή μου πόλη…,
Ακίνητος …..Με μια θλιμμένη καρδιά…..
Σε λίγο θα περπατήσει μ’αυτους που περπατούν….
Ένα όνειρο θα ακολουθήσει την μελωδία των άλλων….Ένα όμορφο όνειρο….
Θα καθίσει στο τραπέζι της αυγής και θα ψάξει το άγγιγμα του ηλίου…..
Μετά θα ψάξει μια αγκαλια ….,
Το βλέπω στα χέρια του …..Στα χέρια που φτιάχνουν φωλιές από την ανάσα του…..
Ακουσα πως τον λένε Μητσο και όλη μέρα τριγυρίζει ανάμεσα μας….
Τον βλέπω συχνά και θέλω να διαβάσω το βλέμμα του…,..Ειναι τρελός η παλικάρι ;……Φτωχός η βασιλιάς ;…….
Μια μέρα και για λίγες μόνο στιγμές θέλω να αφεθώ και να περπατήσω στην δικη του ατελείωτη γραμμή…Πως ειναι ο κόσμος στο βλέμμα του ;…..
Πως περνουν οι ώρες του ;….
Κι’αν χαθώ με λίγες κλωστές από τα κουρέλια του να δω την ζωή μου αλλιως. …..Με λίγες κλωστές….
………Σαν ένα λουλούδι που φυτρώνει στην πέτρα.
Καλημερα
Γράφει ο Χάρης Κανελλακόπουλος
